spowszednieć

Polish

Etymology

From s- +‎ powszednieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /spɔfˈʂɛd.ɲɛt͡ɕ/
• Rhymes: -ɛdɲɛt͡ɕ
• Syllabification: spow‧szed‧nieć

Verb

spowszednieć pf (imperfective powszednieć)

1. (intransitive) to become common, to become mundane

Conjugation

Conjugation of spowszednieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spowszednieć
future tense	1st	spowszednieję			spowszedniejemy
	2nd	spowszedniejesz			spowszedniejecie
	3rd	spowszednieje			spowszednieją
	impersonal	spowszednieje się
past tense	1st	spowszedniałem, -(e)m spowszedniał	spowszedniałam, -(e)m spowszedniała	spowszedniałom, -(e)m spowszedniało	spowszednieliśmy, -(e)śmy spowszednieli	spowszedniałyśmy, -(e)śmy spowszedniały
	2nd	spowszedniałeś, -(e)ś spowszedniał	spowszedniałaś, -(e)ś spowszedniała	spowszedniałoś, -(e)ś spowszedniało	spowszednieliście, -(e)ście spowszednieli	spowszedniałyście, -(e)ście spowszedniały
	3rd	spowszedniał	spowszedniała	spowszedniało	spowszednieli	spowszedniały
	impersonal	spowszedniano
conditional	1st	spowszedniałbym, bym spowszedniał	spowszedniałabym, bym spowszedniała	spowszedniałobym, bym spowszedniało	spowszednielibyśmy, byśmy spowszednieli	spowszedniałybyśmy, byśmy spowszedniały
	2nd	spowszedniałbyś, byś spowszedniał	spowszedniałabyś, byś spowszedniała	spowszedniałobyś, byś spowszedniało	spowszednielibyście, byście spowszednieli	spowszedniałybyście, byście spowszedniały
	3rd	spowszedniałby, by spowszedniał	spowszedniałaby, by spowszedniała	spowszedniałoby, by spowszedniało	spowszednieliby, by spowszednieli	spowszedniałyby, by spowszedniały
	impersonal	spowszedniano by
imperative	1st	niech spowszednieję			spowszedniejmy
	2nd	spowszedniej			spowszedniejcie
	3rd	niech spowszednieje			niech spowszednieją
anterior adverbial participle		spowszedniawszy
verbal noun		spowszednienie

Further reading

• spowszednieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spowszednieć in Polish dictionaries at PWN