obiec

Old Polish

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔbjɛt͡s/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔbjɛt͡s/

Etymology 1

From o- +‎ biec. First attested in 1468.

Verb

obiec pf

1. (of water) to surround, to flow around
   • 1868 [1468], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[1], volume XIII, page 586:

     Item eciam te concitat pro centum marcis occasione violente demissionis piscine circumvallante opidum Vyschnya al. kthori obyegl Vysznya

     [Item eciam te concitat pro centum marcis occasione violente demissionis piscine circumvallante opidum Wisznia al. ktory obiegł Wisznię]

2. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 33:

     Obyegly ocupauerunt (occupaveruntque Galaaditae vada Iordanis Jud 12, 5)

     [Obiegli ocupauerunt (occupaveruntque Galaaditae vada Iordanis Jud 12, 5)]

   1. to encircle
   2. corruption of oblec

Descendants

• Polish: obiec

Etymology 2

Inherited from Proto-Slavic *obьťь. Doublet of obec, a borrowed form. First attested in 1439.

Noun

obiec f

1. (attested in Greater Poland) Synonym of obec
   • 1878-1889 [1439], Archiwum Komisji Historycznej‎^[2], volume III, Greater Poland, page 343:

     Nobilis Andreas produxit... duos nobiles... post patrem, item produxit nobilem Petrum... et Martinum... post matrem, item produxit duos tercios... de communibus al. s obcze... Iurauerunt primi et sequentes..., quod... Andreas... est nobilis

     [Nobilis Andreas produxit... duos nobiles... post patrem, item produxit nobilem Petrum... et Martinum... post matrem, item produxit duos tercios... de communibus al. z obce... Iurauerunt primi et sequentes..., quod... Andreas... est nobilis]

Derived terms

adjective

• obiecny

 

Related terms

adverb

• obiecnie

 

Descendants

• Polish: obiec

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “obiec 1”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Bańkowski, Andrzej (2000) “obiec 2”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “obec czy obiec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “1. obiec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈɔ.bjɛt͡s/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈɔ.bjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔbjɛt͡s
• Syllabification: o‧biec

Etymology 1

Inherited from Old Polish obiec. By surface analysis, o- +‎ biec.

Verb

obiec pf (imperfective obiegać)

1. (transitive) to run around, to run about
2. (transitive, of news, rumours, etc.) to spread around, to get around

   Synonyms: rozejść się, rozprzestrzenić się

Conjugation

Conjugation of obiec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obiec
future tense	1st	obiegnę			obiegniemy
	2nd	obiegniesz			obiegniecie
	3rd	obiegnie			obiegną
	impersonal	obiegnie się
past tense	1st	obiegłem, -(e)m obiegł	obiegłam, -(e)m obiegła	obiegłom, -(e)m obiegło	obiegliśmy, -(e)śmy obiegli	obiegłyśmy, -(e)śmy obiegły
	2nd	obiegłeś, -(e)ś obiegł	obiegłaś, -(e)ś obiegła	obiegłoś, -(e)ś obiegło	obiegliście, -(e)ście obiegli	obiegłyście, -(e)ście obiegły
	3rd	obiegł	obiegła	obiegło	obiegli	obiegły
	impersonal	obiegnięto
conditional	1st	obiegłbym, bym obiegł	obiegłabym, bym obiegła	obiegłobym, bym obiegło	obieglibyśmy, byśmy obiegli	obiegłybyśmy, byśmy obiegły
	2nd	obiegłbyś, byś obiegł	obiegłabyś, byś obiegła	obiegłobyś, byś obiegło	obieglibyście, byście obiegli	obiegłybyście, byście obiegły
	3rd	obiegłby, by obiegł	obiegłaby, by obiegła	obiegłoby, by obiegło	obiegliby, by obiegli	obiegłyby, by obiegły
	impersonal	obiegnięto by
imperative	1st	niech obiegnę			obiegnijmy
	2nd	obiegnij			obiegnijcie
	3rd	niech obiegnie			niech obiegną
passive adjectival participle		obiegnięty	obiegnięta	obiegnięte	obiegnięci	obiegnięte
anterior adverbial participle		obiegłszy
verbal noun		obiegnięcie

Etymology 2

Inherited from Old Polish obiec. Displaced by and doublet of obec, a form from Old Czech.

Noun

obiec f

1. (Middle Polish) Synonym of obec.

Further reading

• obiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obiec in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “1. obiec”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “2. obiec”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]