Jump to content

minąć

From Wiktionary, the free dictionary
See also: minac

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *minǫti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈmi.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: mi‧nąć

Verb

[edit]

minąć pf (imperfective mijać)

  1. (transitive) to pass, to pass by, to go past, to overshoot
    Właśnie minąłem dużą ciężarówkę. Właśnie minęła mnie duża ciężarówka.
    I just passed a large truck. A large truck just passed me.
    Czemu Kasia nie przyszła? Minęła ją dobra zabawa.
    Why didn't Kasia come? She missed out on a good time.
    Nie martw się, nie minie ich kara za to co zrobili.
    Don't worry, they will be punished for what they did.
  2. (intransitive) to pass, to elapse, to go by
    Minęło dwadzieścia minut zanim przyjechała karetka.
    Twenty minutes passed before the ambulance arrived.
    Minie trochę czasu, zanim pojawią się jakieś rezultaty.
    It will take some time for any results to show.
    Młodość minęła im na poszukiwaniu samych siebie.
    They spent their youth in search of themselves.
    Ból już prawie minął.
    The pain has almost passed.
  3. (reflexive with się) to go past each other

Conjugation

[edit]
Conjugation of minąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive minąć
future tense 1st minę miniemy
2nd miniesz miniecie
3rd minie miną
impersonal minie się
past tense 1st minąłem,
-(e)m minął
minęłam,
-(e)m minęła
minęłom,
-(e)m minęło
minęliśmy,
-(e)śmy minęli
minęłyśmy,
-(e)śmy minęły
2nd minąłeś,
-(e)ś minął
minęłaś,
-(e)ś minęła
minęłoś,
-(e)ś minęło
minęliście,
-(e)ście minęli
minęłyście,
-(e)ście minęły
3rd minął minęła minęło minęli minęły
impersonal minięto
conditional 1st minąłbym,
bym minął
minęłabym,
bym minęła
minęłobym,
bym minęło
minęlibyśmy,
byśmy minęli
minęłybyśmy,
byśmy minęły
2nd minąłbyś,
byś minął
minęłabyś,
byś minęła
minęłobyś,
byś minęło
minęlibyście,
byście minęli
minęłybyście,
byście minęły
3rd minąłby,
by minął
minęłaby,
by minęła
minęłoby,
by minęło
minęliby,
by minęli
minęłyby,
by minęły
impersonal minięto by
imperative 1st niech minę mińmy
2nd miń mińcie
3rd niech minie niech miną
passive adjectival participle minięty minięta minięte minięci minięte
anterior adverbial participle minąwszy
verbal noun minięcie

Derived terms

[edit]
adjectives
verbs

Further reading

[edit]
  • minąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • minąć in Polish dictionaries at PWN