Jump to content

przeminąć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From prze- +‎ minąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pʂɛˈmi.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: prze‧mi‧nąć

Verb

[edit]

przeminąć pf (imperfective przemijać)

  1. (intransitive) to pass by, to end, to go by

Conjugation

[edit]
Conjugation of przeminąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przeminąć
future tense 1st przeminę przeminiemy
2nd przeminiesz przeminiecie
3rd przeminie przeminą
impersonal przeminie się
past tense 1st przeminąłem,
-(e)m przeminął
przeminęłam,
-(e)m przeminęła
przeminęłom,
-(e)m przeminęło
przeminęliśmy,
-(e)śmy przeminęli
przeminęłyśmy,
-(e)śmy przeminęły
2nd przeminąłeś,
-(e)ś przeminął
przeminęłaś,
-(e)ś przeminęła
przeminęłoś,
-(e)ś przeminęło
przeminęliście,
-(e)ście przeminęli
przeminęłyście,
-(e)ście przeminęły
3rd przeminął przeminęła przeminęło przeminęli przeminęły
impersonal przeminięto
conditional 1st przeminąłbym,
bym przeminął
przeminęłabym,
bym przeminęła
przeminęłobym,
bym przeminęło
przeminęlibyśmy,
byśmy przeminęli
przeminęłybyśmy,
byśmy przeminęły
2nd przeminąłbyś,
byś przeminął
przeminęłabyś,
byś przeminęła
przeminęłobyś,
byś przeminęło
przeminęlibyście,
byście przeminęli
przeminęłybyście,
byście przeminęły
3rd przeminąłby,
by przeminął
przeminęłaby,
by przeminęła
przeminęłoby,
by przeminęło
przeminęliby,
by przeminęli
przeminęłyby,
by przeminęły
impersonal przeminięto by
imperative 1st niech przeminę przemińmy
2nd przemiń przemińcie
3rd niech przeminie niech przeminą
anterior adverbial participle przeminąwszy
verbal noun przeminięcie
[edit]
adjectives

Further reading

[edit]
  • przeminąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przeminąć in Polish dictionaries at PWN