rozminąć

Polish

From roz- +‎ minąć.

rozminąć pf (imperfective rozmijać) [with z (+ instrumental) ‘(with) whom/what’]

(reflexive with się) to cross each other, to pass one another (to go past each other, moving in different directions)
Synonyms: minąć się, wyminąć się
(reflexive with się) to miss each other, to miss one another (to not meet, despite intending to)
Synonym: minąć się

Antonym: spotkać się
(reflexive with się) to miss (to not meet some expectation; to not to be consistent with something)
Synonym: minąć się

Conjugation of rozminąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozminąć
future tense	1^st	rozminę			rozminiemy
	2^nd	rozminiesz			rozminiecie
	3^rd	rozminie			rozminą
	impersonal	rozminie się
past tense	1^st	rozminąłem, -(e)m rozminął	rozminęłam, -(e)m rozminęła	rozminęłom, -(e)m rozminęło	rozminęliśmy, -(e)śmy rozminęli	rozminęłyśmy, -(e)śmy rozminęły
	2^nd	rozminąłeś, -(e)ś rozminął	rozminęłaś, -(e)ś rozminęła	rozminęłoś, -(e)ś rozminęło	rozminęliście, -(e)ście rozminęli	rozminęłyście, -(e)ście rozminęły
	3^rd	rozminął	rozminęła	rozminęło	rozminęli	rozminęły
	impersonal	rozminięto
conditional	1^st	rozminąłbym, bym rozminął	rozminęłabym, bym rozminęła	rozminęłobym, bym rozminęło	rozminęlibyśmy, byśmy rozminęli	rozminęłybyśmy, byśmy rozminęły
	2^nd	rozminąłbyś, byś rozminął	rozminęłabyś, byś rozminęła	rozminęłobyś, byś rozminęło	rozminęlibyście, byście rozminęli	rozminęłybyście, byście rozminęły
	3^rd	rozminąłby, by rozminął	rozminęłaby, by rozminęła	rozminęłoby, by rozminęło	rozminęliby, by rozminęli	rozminęłyby, by rozminęły
	impersonal	rozminięto by
imperative	1^st	niech rozminę			rozmińmy
	2^nd	rozmiń			rozmińcie
	3^rd	niech rozminie			niech rozminą
anterior adverbial participle		rozminąwszy
verbal noun		rozminięcie