wyminąć

Polish

Etymology

From wy- +‎ minąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈmi.nɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
• Syllabification: wy‧mi‧nąć

Verb

wyminąć pf (imperfective wymijać)

1. (transitive, reflexive) to go round, to bypass, to avoid
2. (transitive) to overtake, to pass

   Synonym: wyprzedzić

3. (reflexive with się) to go round each other

Conjugation

Conjugation of wyminąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyminąć
future tense	1st	wyminę			wyminiemy
	2nd	wyminiesz			wyminiecie
	3rd	wyminie			wyminą
	impersonal	wyminie się
past tense	1st	wyminąłem, -(e)m wyminął	wyminęłam, -(e)m wyminęła	wyminęłom, -(e)m wyminęło	wyminęliśmy, -(e)śmy wyminęli	wyminęłyśmy, -(e)śmy wyminęły
	2nd	wyminąłeś, -(e)ś wyminął	wyminęłaś, -(e)ś wyminęła	wyminęłoś, -(e)ś wyminęło	wyminęliście, -(e)ście wyminęli	wyminęłyście, -(e)ście wyminęły
	3rd	wyminął	wyminęła	wyminęło	wyminęli	wyminęły
	impersonal	wyminięto
conditional	1st	wyminąłbym, bym wyminął	wyminęłabym, bym wyminęła	wyminęłobym, bym wyminęło	wyminęlibyśmy, byśmy wyminęli	wyminęłybyśmy, byśmy wyminęły
	2nd	wyminąłbyś, byś wyminął	wyminęłabyś, byś wyminęła	wyminęłobyś, byś wyminęło	wyminęlibyście, byście wyminęli	wyminęłybyście, byście wyminęły
	3rd	wyminąłby, by wyminął	wyminęłaby, by wyminęła	wyminęłoby, by wyminęło	wyminęliby, by wyminęli	wyminęłyby, by wyminęły
	impersonal	wyminięto by
imperative	1st	niech wyminę			wymińmy
	2nd	wymiń			wymińcie
	3rd	niech wyminie			niech wyminą
passive adjectival participle		wyminięty	wyminięta	wyminięte	wyminięci	wyminięte
anterior adverbial participle		wyminąwszy
verbal noun		wyminięcie

Further reading

• wyminąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyminąć in Polish dictionaries at PWN