Jump to content

pominąć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ minąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔˈmi.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: po‧mi‧nąć

Verb

[edit]

pominąć pf (imperfective pomijać)

  1. (transitive) to omit, to leave out
  2. (transitive) to skip, to bypass, to pass over

Conjugation

[edit]
Conjugation of pominąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pominąć
future tense 1st pominę pominiemy
2nd pominiesz pominiecie
3rd pominie pominą
impersonal pominie się
past tense 1st pominąłem,
-(e)m pominął
pominęłam,
-(e)m pominęła
pominęłom,
-(e)m pominęło
pominęliśmy,
-(e)śmy pominęli
pominęłyśmy,
-(e)śmy pominęły
2nd pominąłeś,
-(e)ś pominął
pominęłaś,
-(e)ś pominęła
pominęłoś,
-(e)ś pominęło
pominęliście,
-(e)ście pominęli
pominęłyście,
-(e)ście pominęły
3rd pominął pominęła pominęło pominęli pominęły
impersonal pominięto
conditional 1st pominąłbym,
bym pominął
pominęłabym,
bym pominęła
pominęłobym,
bym pominęło
pominęlibyśmy,
byśmy pominęli
pominęłybyśmy,
byśmy pominęły
2nd pominąłbyś,
byś pominął
pominęłabyś,
byś pominęła
pominęłobyś,
byś pominęło
pominęlibyście,
byście pominęli
pominęłybyście,
byście pominęły
3rd pominąłby,
by pominął
pominęłaby,
by pominęła
pominęłoby,
by pominęło
pominęliby,
by pominęli
pominęłyby,
by pominęły
impersonal pominięto by
imperative 1st niech pominę pomińmy
2nd pomiń pomińcie
3rd niech pominie niech pominą
passive adjectival participle pominięty pominięta pominięte pominięci pominięte
anterior adverbial participle pominąwszy
verbal noun pominięcie

Further reading

[edit]
  • pominąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pominąć in Polish dictionaries at PWN