Jump to content

ominąć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From o- +‎ minąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔˈmi.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: o‧mi‧nąć

Verb

[edit]

ominąć pf (imperfective omijać)

  1. (transitive) to bypass, to avoid, to skirt, (roughly) to miss
    Coś mnie ominęło?Did I miss anything? (literally, “Did something pass me by?”)

Conjugation

[edit]
Conjugation of ominąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ominąć
future tense 1st ominę ominiemy
2nd ominiesz ominiecie
3rd ominie ominą
impersonal ominie się
past tense 1st ominąłem,
-(e)m ominął
ominęłam,
-(e)m ominęła
ominęłom,
-(e)m ominęło
ominęliśmy,
-(e)śmy ominęli
ominęłyśmy,
-(e)śmy ominęły
2nd ominąłeś,
-(e)ś ominął
ominęłaś,
-(e)ś ominęła
ominęłoś,
-(e)ś ominęło
ominęliście,
-(e)ście ominęli
ominęłyście,
-(e)ście ominęły
3rd ominął ominęła ominęło ominęli ominęły
impersonal ominięto
conditional 1st ominąłbym,
bym ominął
ominęłabym,
bym ominęła
ominęłobym,
bym ominęło
ominęlibyśmy,
byśmy ominęli
ominęłybyśmy,
byśmy ominęły
2nd ominąłbyś,
byś ominął
ominęłabyś,
byś ominęła
ominęłobyś,
byś ominęło
ominęlibyście,
byście ominęli
ominęłybyście,
byście ominęły
3rd ominąłby,
by ominął
ominęłaby,
by ominęła
ominęłoby,
by ominęło
ominęliby,
by ominęli
ominęłyby,
by ominęły
impersonal ominięto by
imperative 1st niech ominę omińmy
2nd omiń omińcie
3rd niech ominie niech ominą
passive adjectival participle ominięty ominięta ominięte ominięci ominięte
anterior adverbial participle ominąwszy
verbal noun ominięcie

Further reading

[edit]
  • ominąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ominąć in Polish dictionaries at PWN