mój

See also: moj, MoJ, môj, and mōj

Kashubian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mojь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmwoj/
• Rhymes: -oj
• Syllabification: mój

Pronoun

mój

1. first person possessive pronoun; my, mine

Declension

Declension of mój (irregular)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	mój		mòja, ma1	mòje	mòji	mòje
genitive	mòjégò, mégò1		mòji, mi1	mòjégò, mégò1	mòjich, mich1, mëch1
dative	mòjémù, mémù1		mòji, mi1	mòjémù, mémù1	mòjim, mim1
accusative	mòjégò, mégò1	mój	mòjã, mã1	mòje	mòjich, mich1, mëch1	mòje
instrumental	mòjim, mim1		mòją, mą1	mòjim, mim1	mòjima, mima1
locative	mòjim, mim1		mòji, mi1	mòjim, mim1	mòjich, mich1, mëch1

¹Rare.

Further reading

• Stefan Ramułt (1893) “môj”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 105
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “mój”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1], volume 1, page 1082
• “mój”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Lower Sorbian

Alternative forms

• moj (superseded)

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mojь.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɛj/, [mej]

Determiner

mój

1. my

Declension

Declension of mój

	Masculine singular	Feminine singular	Neuter singular	Dual	Plural
Nominative	mój	mója	mójo	mójej	móje
Genitive	mójogo	mójeje	mójogo	mójeju	mójich
Dative	mójomu	mójej	mójomu	mójima	mójim
Accusative	mój mójogo (animate)	móju	mójo	mójej mójeju (animate)	móje mójich (optional animate form)
Instrumental	mójim	mójeju	mójim	mójima	mójimi
Locative	mójom	mójej	mójom	mójima	mójich

Old Czech

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mojь.

Pronunciation

• IPA^(key): (13^th CE) /ˈmoːj/
• IPA^(key): (15^th CE) /ˈmu̯oj/

Pronoun

mój

1. (possessive) my, mine

Declension

Declension of mój (irregular)

singular
	masculine	feminine	neuter
nominative	mój	má, mojě	mé, moje
genitive	mého	mé	mého
dative	mému	mej, méj	mému
accusative	mého, mój	mú, moju	mé, moje
locative	mém	mej, méj	mém
instrumental	mým	mú	mým
dual
	masculine	feminine	neuter
nominative	má	moji
genitive	mú, mojú
dative	mýma
accusative	má	moji
locative	mú, mojú
instrumental	mýma
plural
	masculine	feminine	neuter
nominative	moji	mé, mojě	má, mojě
genitive	mých
dative	mým
accusative	mé, mojě		má, mojě
locative	mých
instrumental	mými

Descendants

• Czech: můj

References

• Jan Gebauer (1903–1916) “mój”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mojь. First attested in the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /mɔːj/
• IPA^(key): (15^th CE) /moj/

Pronoun

mój

1. first person possessive pronoun; my, mine

Descendants

• Polish: mój
• Silesian: mōj

References

• Boryś, Wiesław (2005) “mój”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “mój”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mój”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish mój.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈmuj/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈmoj/
• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /ˈmuj/
• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈmoj/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Audio 3:

  (file)

• Rhymes: -uj
• Syllabification: mój

Pronoun

mój

1. first person possessive pronoun; my, mine

Declension

Declension of mój (irregular)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	mój		moja, ma1	moje, me1	moi	moje, me1
genitive	mojego, mego1		mojej, mej1	mojego, mego1	moich, mych1
dative	mojemu, memu1		mojej, mej1	mojemu, memu1	moim, mym1
accusative	mojego, mego1	mój	moją, mą1	moje, me1	moich, mych1	moje, me1
instrumental	moim, mym1		moją, mą1	moim, mym1	moimi, mymi1
locative	moim, mym1		mojej, mej1	moim, mym1	moich, mych1

¹Literary or archaic.

Derived terms

interjection

• mój Boże

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), mój is one of the most used words in Polish, appearing 8 times in scientific texts, 2 times in news, 40 times in essays, 242 times in fiction, and 414 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 706 times, making it the 64th most common word in a corpus of 500,000 words.

Noun

mój m pers (female equivalent moja)

1. (Far Masovian, Chełmno-Dobrzyń) Synonym of mąż (“husband”)

   Mój chodzi co dzień do kosy. (Far Masovian) ― My husband goes out every day to scythe.

   Już to trzecia noc, jako doma nie masz mego. (Chełmno) ― This is the third night my husband hasn't been home.

Further reading

• mój in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mój in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “moj”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “MÓJ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2021 August 10
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mój”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “mój”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mój”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1055
• mój in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “mój”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 114
• Gustaw Pobłocki (1887) “mój”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 135

Romagnol

Alternative forms

• mujéṟ (Central Romagna)

Etymology

Inherited from Latin mŭlierem (“woman, wife”).

Noun

mój f (invariable)

1. wife

References

• Masotti, Adelmo (1996) Vocabolario Romagnolo Italiano [Romagnol-Italian dictionary] (in Italian), Bologna: Zanichelli, page 380

Slovincian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mojь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmoj/
• Rhymes: -oj
• Syllabification: mój

Pronoun

mój

1. first person possessive pronoun; my, mine

Further reading

• Lorentz, Friedrich (1908) “mȯ́i̯”, in Slovinzisches Wörterbuch‎^[2] (in German), volume 1, Saint Petersburg: ОРЯС ИАН, page 657

Upper Sorbian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmʊj/
• Rhymes: -ʊj
• Syllabification: mój

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *mojь.

Determiner

mój

1. first person possessive pronoun; my, mine

   Mój psyk ćěrješe preč.

   My dog ​​ran away.

Declension

Declension of mój

	Masculine singular	Feminine singular	Neuter singular	Dual	Plural
Nominative	mój	moja	mojo	mojej	moji (animate) moje (inanimate)
Genitive	mojeho	mojeje	mojeho	mojeju	mojich
Dative	mojemu	mojej	mojemu	mojimaj	mojim
Accusative	mojeho (animate) mój (inanimate)	moju	moje	mojeju (animate) mojej (inanimate)	mojich (animate) moje (inanimate)
Instrumental	mojim	mojej	mojim	mojimaj	mojimi
Locative	mojim	mojej	mojim	mojimaj	mojich

Etymology 2

Akin to Lower Sorbian mej.

Pronoun

mój

1. we two, we both (dual)

   Mój smój na samsnej šuli studowałoj.

   We both studied at the same school.

Declension

Upper Sorbian personal pronouns

First person pronouns
	Singular			Dual		Plural
Nominative	ja			mój		my
Genitive	mje (after preposition) mnje			naju		nas
Dative	mi (after preposition) mni			namaj		nam
Accusative	mje (after preposition) mnje			naju		nas
Instrumental	mnu			namaj		nami
Locative	mni					nas
Second person pronouns
	Singular			Dual		Plural
Nominative	ty			wój		wy
Genitive	će (after preposition) tebje			waju		was
Dative	ći (after preposition) tebi			wamaj		wam
Accusative	će (after preposition) tebje			waju		was
Instrumental	tobu			wamaj		wami
Locative	tebi					was
Third person pronouns
	Masculine singular	Feminine singular	Neuter singular	Dual virile	Dual nonvirile	Plural virile	Plural nonvirile
Nominative	wón	wona	wono	wonaj	wonej	woni	wone
Genitive	jeho (after preposition) njeho	jeje (after preposition) njeje	jeho (after preposition) njeho	jeju		jich (after preposition) nich
Dative	jemu (after preposition) njemu	jej (after preposition) njej	jemu (after preposition) njemu	jimaj (after preposition) nimaj		jim (after preposition) nim
Accusative	jón (after preposition) njón (animate) jeho (animate after preposition) njeho	ju (after preposition) nju	jo, je (after preposition) njo, nje	jeju (after preposition) njeju	jej (after preposition) njej	jich (after preposition) nich	je (after preposition) nje
Instrumental	nim	njej	nim	nimaj		nimi
Locative						nich

Further reading

• “mój” in Soblex