kırma

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قیرمه (ḳırma, “the act of breaking, a pleat, crease, broken, fractured, folded”), from Ottoman Turkish قیرمق (ḳırmaḳ, “to break, to crack, to split, to offend, to kill”), from Proto-Turkic *kïr- (“to break, to demolish, to dig, to scratch”), morphologically kır- +‎ -ma. Cognates with Azerbaijani qırma.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɯɾˈma/
• Hyphenation: kır‧ma

Noun

kırma (definite accusative kırmayı, plural kırmalar)

1. verbal noun of kırmak.
2. A crease, pleat.

   Synonym: pili

3. (of grains) cracked, crushed into small pieces.
4. (printing) The act of folding printed paper so as to make it into a signature.

Declension

Inflection
Nominative	kırma
Definite accusative	kırmayı
	Singular	Plural
Nominative	kırma	kırmalar
Definite accusative	kırmayı	kırmaları
Dative	kırmaya	kırmalara
Locative	kırmada	kırmalarda
Ablative	kırmadan	kırmalardan
Genitive	kırmanın	kırmaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kırmam kırmalarım 2nd singular kırman kırmaların 3rd singular kırması kırmaları 1st plural kırmamız kırmalarımız 2nd plural kırmanız kırmalarınız 3rd plural kırmaları kırmaları Definite accusative Singular Plural 1st singular kırmamı kırmalarımı 2nd singular kırmanı kırmalarını 3rd singular kırmasını kırmalarını 1st plural kırmamızı kırmalarımızı 2nd plural kırmanızı kırmalarınızı 3rd plural kırmalarını kırmalarını Dative Singular Plural 1st singular kırmama kırmalarıma 2nd singular kırmana kırmalarına 3rd singular kırmasına kırmalarına 1st plural kırmamıza kırmalarımıza 2nd plural kırmanıza kırmalarınıza 3rd plural kırmalarına kırmalarına Locative Singular Plural 1st singular kırmamda kırmalarımda 2nd singular kırmanda kırmalarında 3rd singular kırmasında kırmalarında 1st plural kırmamızda kırmalarımızda 2nd plural kırmanızda kırmalarınızda 3rd plural kırmalarında kırmalarında Ablative Singular Plural 1st singular kırmamdan kırmalarımdan 2nd singular kırmandan kırmalarından 3rd singular kırmasından kırmalarından 1st plural kırmamızdan kırmalarımızdan 2nd plural kırmanızdan kırmalarınızdan 3rd plural kırmalarından kırmalarından Genitive Singular Plural 1st singular kırmamın kırmalarımın 2nd singular kırmanın kırmalarının 3rd singular kırmasının kırmalarının 1st plural kırmamızın kırmalarımızın 2nd plural kırmanızın kırmalarınızın 3rd plural kırmalarının kırmalarının

Adjective

kırma

1. (biology) (of animals) A hybrid, half-breed.

   Synonyms: melez, hibrit, metis

Declension

predicative forms of kırma

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	kırmayım	kırma mıyım?	kırma değilim	kırma değil miyim?
sen (you are)	kırmasın	kırma mısın?	kırma değilsin	kırma değil misin?
o (he/she/it is)	kırma / kırmadır	kırma mı?	kırma değil	kırma değil mi?
biz (we are)	kırmayız	kırma mıyız?	kırma değiliz	kırma değil miyiz?
siz (you are)	kırmasınız	kırma mısınız?	kırma değilsiniz	kırma değil misiniz?
onlar (they are)	kırma(lar)	kırma(lar) mı?	kırma değil(ler)	kırma değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	kırmaydım	kırma mıydım?	kırma değildim	kırma değil miydim?
sen (you were)	kırmaydın	kırma mıydın?	kırma değildin	kırma değil miydin?
o (he/she/it was)	kırmaydı	kırma mıydı?	kırma değildi	kırma değil miydi?
biz (we were)	kırmaydık	kırma mıydık?	kırma değildik	kırma değil miydik?
siz (you were)	kırmaydınız	kırma mıydınız?	kırma değildiniz	kırma değil miydiniz?
onlar (they were)	kırmaydılar	kırma mıydılar?	kırma değildi(ler) / değillerdi	kırma değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	kırmaymışım	kırma mıymışım?	kırma değilmişim	kırma değil miymişim?
sen (you were)	kırmaymışsın	kırma mıymışsın?	kırma değilmişsin	kırma değil miymişsin?
o (he/she/it was)	kırmaymış	kırma mıymış?	kırma değilmiş	kırma değil miymiş?
biz (we were)	kırmaymışız	kırma mıymışız?	kırma değilmişiz	kırma değil miymişiz?
siz (you were)	kırmaymışsınız	kırma mıymışsınız?	kırma değilmişsiniz	kırma değil miymişsiniz?
onlar (they were)	kırmaymışlar	kırma mıymışlar?	kırma değilmiş(ler) / değillermiş	kırma değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	kırmaysam	kırma mıysam?	kırma değilsem	kırma değil miysem?
sen (if you)	kırmaysan	kırma mıysan?	kırma değilsen	kırma değil miysen?
o (if he/she/it)	kırmaysa	kırma mıysa?	kırma değilse	kırma değil miyse?
biz (if we)	kırmaysak	kırma mıysak?	kırma değilsek	kırma değil miysek?
siz (if you)	kırmaysanız	kırma mıysanız?	kırma değilseniz	kırma değil miyseniz?
onlar (if they)	kırmaysalar	kırma mıysalar?	kırma değilseler / değillerse	kırma değil miyseler?

Related terms

• kırık
• kırıntı
• kıymak

 

Verb

kırma

1. second-person singular negative imperative of kırmak

Further reading

• “kırma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “kırma¹”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2627