hibrit

Turkish

Alternative forms

• hibrid

Etymology

Borrowed from French hybride.

Pronunciation

• IPA^(key): /hibˈɾit/
• Hyphenation: hib‧rit

Adjective

hibrit

1. hybrid

   Synonyms: melez, kırma, azma, metis, (regional) çandır

2. (technology) Having two different power sources.

Declension

Predicative forms of hibrit

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	hibritim	hibrit miyim?
sen (you are)	hibritsin	hibrit misin?
o (he/she/it is)	hibrit / hibrittir	hibrit mi?
biz (we are)	hibritiz	hibrit miyiz?
siz (you are)	hibritsiniz	hibrit misiniz?
onlar (they are)	hibrit(ler)	hibrit(ler) mi?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	hibrittim	hibrit miydim?
sen (you were)	hibrittin	hibrit miydin?
o (he/she/it was)	hibritti	hibrit miydi?
biz (we were)	hibrittik	hibrit miydik?
siz (you were)	hibrittiniz	hibrit miydiniz?
onlar (they were)	hibrittiler	hibrit miydiler?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	hibritmişim	hibrit miymişim?
sen (you were)	hibritmişsin	hibrit miymişsin?
o (he/she/it was)	hibritmiş	hibrit miymiş?
biz (we were)	hibritmişiz	hibrit miymişiz?
siz (you were)	hibritmişsiniz	hibrit miymişsiniz?
onlar (they were)	hibritmişler	hibrit miymişler?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	hibritsem	hibrit miysem?
sen (if you)	hibritsen	hibrit miysen?
o (if he/she/it)	hibritse	hibrit miyse?
biz (if we)	hibritsek	hibrit miysek?
siz (if you)	hibritseniz	hibrit miyseniz?
onlar (if they)	hibritseler	hibrit miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Noun

hibrit (definite accusative hibridi, plural hibritler)

1. hybrid

Declension

Declension of hibrit

singular plural nominative hibrit hibritler definite accusative hibriti hibritleri dative hibrite hibritlere locative hibritte hibritlerde ablative hibritten hibritlerden genitive hibritin hibritlerin Possessive forms nominative singular plural 1st singular hibritim hibritlerim 2nd singular hibritin hibritlerin 3rd singular hibriti hibritleri 1st plural hibritimiz hibritlerimiz 2nd plural hibritiniz hibritleriniz 3rd plural hibritleri hibritleri definite accusative singular plural 1st singular hibritimi hibritlerimi 2nd singular hibritini hibritlerini 3rd singular hibritini hibritlerini 1st plural hibritimizi hibritlerimizi 2nd plural hibritinizi hibritlerinizi 3rd plural hibritlerini hibritlerini dative singular plural 1st singular hibritime hibritlerime 2nd singular hibritine hibritlerine 3rd singular hibritine hibritlerine 1st plural hibritimize hibritlerimize 2nd plural hibritinize hibritlerinize 3rd plural hibritlerine hibritlerine locative singular plural 1st singular hibritimde hibritlerimde 2nd singular hibritinde hibritlerinde 3rd singular hibritinde hibritlerinde 1st plural hibritimizde hibritlerimizde 2nd plural hibritinizde hibritlerinizde 3rd plural hibritlerinde hibritlerinde ablative singular plural 1st singular hibritimden hibritlerimden 2nd singular hibritinden hibritlerinden 3rd singular hibritinden hibritlerinden 1st plural hibritimizden hibritlerimizden 2nd plural hibritinizden hibritlerinizden 3rd plural hibritlerinden hibritlerinden genitive singular plural 1st singular hibritimin hibritlerimin 2nd singular hibritinin hibritlerinin 3rd singular hibritinin hibritlerinin 1st plural hibritimizin hibritlerimizin 2nd plural hibritinizin hibritlerinizin 3rd plural hibritlerinin hibritlerinin

Further reading

• “hibrit”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “hibrit”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1959