kırıntı

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish قیرندی (ḳırındı, ḳırıntı, a fragment, fragments),[1] from Ottoman Turkish قیرنمق (ḳırınmaḳ, to cringe and fawn or coquet, with affected contortions of body), from Ottoman Turkish قیرمق (ḳırmaḳ, to break, to crack, to split, to fold, to kill in large numbers), from Proto-Turkic *kïr- (to dig, to scratch),[2] morphologically kır- +‎ -ın +‎ -tı.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kɯ.ɾɯnˈtɯ/
  • Hyphenation: kı‧rın‧tı

Noun

[edit]

kırıntı (definite accusative kırıntıyı, plural kırıntılar)

  1. A small piece broken off the whole; crumb, chip, scrap.

Declension

[edit]
Inflection
Nominative kırıntı
Definite accusative kırıntıyı
Singular Plural
Nominative kırıntı kırıntılar
Definite accusative kırıntıyı kırıntıları
Dative kırıntıya kırıntılara
Locative kırıntıda kırıntılarda
Ablative kırıntıdan kırıntılardan
Genitive kırıntının kırıntıların

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “قیرندی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1506
  2. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “kır-”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

[edit]
  • kırıntı”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu