incalculeren

Dutch

Etymology

From in +‎ calculeren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɪn.kɑl.kyˌleː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: in‧cal‧cu‧le‧ren

Verb

incalculeren

1. (literal and figurative) to take into account, to include in a calculation

Conjugation

Conjugation of incalculeren (weak, separable)
infinitive	incalculeren
past singular	calculeerde in
past participle	ingecalculeerd
infinitive	incalculeren
gerund	incalculeren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	calculeer in	calculeerde in	incalculeer	incalculeerde
2nd person sing. (jij)	calculeert in, calculeer in2	calculeerde in	incalculeert	incalculeerde
2nd person sing. (u)	calculeert in	calculeerde in	incalculeert	incalculeerde
2nd person sing. (gij)	calculeert in	calculeerde in	incalculeert	incalculeerde
3rd person singular	calculeert in	calculeerde in	incalculeert	incalculeerde
plural	calculeren in	calculeerden in	incalculeren	incalculeerden
subjunctive sing.1	calculere in	calculeerde in	incalculere	incalculeerde
subjunctive plur.1	calculeren in	calculeerden in	incalculeren	incalculeerden
imperative sing.	calculeer in
imperative plur.1	calculeert in
participles	incalculerend	ingecalculeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• meecalculeren