meecalculeren

Dutch

Etymology

From mee +‎ calculeren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmeː.kɑl.kyˌleː.rə(n)/
• Hyphenation: mee‧cal‧cu‧le‧ren

Verb

meecalculeren

1. (literal and figurative) to take into account, to include in a calculation

Conjugation

Conjugation of meecalculeren (weak, separable)
infinitive	meecalculeren
past singular	calculeerde mee
past participle	meegecalculeerd
infinitive	meecalculeren
gerund	meecalculeren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	calculeer mee	calculeerde mee	meecalculeer	meecalculeerde
2nd person sing. (jij)	calculeert mee, calculeer mee2	calculeerde mee	meecalculeert	meecalculeerde
2nd person sing. (u)	calculeert mee	calculeerde mee	meecalculeert	meecalculeerde
2nd person sing. (gij)	calculeert mee	calculeerde mee	meecalculeert	meecalculeerde
3rd person singular	calculeert mee	calculeerde mee	meecalculeert	meecalculeerde
plural	calculeren mee	calculeerden mee	meecalculeren	meecalculeerden
subjunctive sing.1	calculere mee	calculeerde mee	meecalculere	meecalculeerde
subjunctive plur.1	calculeren mee	calculeerden mee	meecalculeren	meecalculeerden
imperative sing.	calculeer mee
imperative plur.1	calculeert mee
participles	meecalculerend	meegecalculeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• incalculeren