haczyć

Polish

Etymology

From hak +‎ -yć. First attested in the second half of the 18th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxa.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: ha‧czyć

Verb

haczyć impf

1. (intransitive, colloquial) to be hooked (to come into contact with a protruding part of an object while moving, so that there is an impact or a momentary catching of the two objects) [with o (+ accusative) ‘on what’] [with instrumental ‘with what’]

   Synonym: wadzić, zaczepiać, zahaczać, zawadzać

2. (transitive, colloquial) to hook (to use a sharp object to hook something on)
3. (intransitive) to come into contact with (to have had some experience with) [with o (+ accusative) ‘with what’]

   Synonyms: zahaczać, zatrącać, zawadzać

4. (transitive, climbing) to hook (to place hooks in a climbing face to allow climbing)
5. (transitive, colloquial, computing) to hack (to gain unauthorized access to (a computer system, e.g., a website, or network) by manipulating code)

   Synonym: hakować

6. (transitive, obsolete, colloquial) to hook (to keep someone somewhere)

   Synonym: przytrzymywać

7. (reflexive with się) to get caught on (to speak with difficulty; to stutter)

   Synonym: jąkać się

8. (reflexive with się) to land (to find an odd job or an apartment temporarily)

   Synonym: zahaczać się

9. (reflexive with się, obsolete, expressive) to hook (to use a sharp object to hook something on)

Conjugation

Conjugation of haczyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		haczyć
present tense	1st	haczę			haczymy
	2nd	haczysz			haczycie
	3rd	haczy			haczą
	impersonal	haczy się
past tense	1st	haczyłem, -(e)m haczył	haczyłam, -(e)m haczyła	haczyłom, -(e)m haczyło	haczyliśmy, -(e)śmy haczyli	haczyłyśmy, -(e)śmy haczyły
	2nd	haczyłeś, -(e)ś haczył	haczyłaś, -(e)ś haczyła	haczyłoś, -(e)ś haczyło	haczyliście, -(e)ście haczyli	haczyłyście, -(e)ście haczyły
	3rd	haczył	haczyła	haczyło	haczyli	haczyły
	impersonal	haczono
future tense	1st	będę haczył, będę haczyć	będę haczyła, będę haczyć	będę haczyło, będę haczyć	będziemy haczyli, będziemy haczyć	będziemy haczyły, będziemy haczyć
	2nd	będziesz haczył, będziesz haczyć	będziesz haczyła, będziesz haczyć	będziesz haczyło, będziesz haczyć	będziecie haczyli, będziecie haczyć	będziecie haczyły, będziecie haczyć
	3rd	będzie haczył, będzie haczyć	będzie haczyła, będzie haczyć	będzie haczyło, będzie haczyć	będą haczyli, będą haczyć	będą haczyły, będą haczyć
	impersonal	będzie haczyć się
conditional	1st	haczyłbym, bym haczył	haczyłabym, bym haczyła	haczyłobym, bym haczyło	haczylibyśmy, byśmy haczyli	haczyłybyśmy, byśmy haczyły
	2nd	haczyłbyś, byś haczył	haczyłabyś, byś haczyła	haczyłobyś, byś haczyło	haczylibyście, byście haczyli	haczyłybyście, byście haczyły
	3rd	haczyłby, by haczył	haczyłaby, by haczyła	haczyłoby, by haczyło	haczyliby, by haczyli	haczyłyby, by haczyły
	impersonal	haczono by
imperative	1st	niech haczę			haczmy
	2nd	hacz			haczcie
	3rd	niech haczy			niech haczą
active adjectival participle		haczący	hacząca	haczące	haczący	haczące
passive adjectival participle		haczony	haczona	haczone	haczeni	haczone
contemporary adverbial participle		hacząc
verbal noun		haczenie

Derived terms

(verbs):

• odhaczyć pf, odhaczać impf
• przyhaczyć pf, przyhaczać impf
• zahaczyć pf, zahaczać impf

Further reading

• haczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• haczyć się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• haczyć in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “haczyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “haczyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 2