dziabać

Polish

Etymology

Regional variant of dziobać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈd͡ʑa.bat͡ɕ/

• (Greater Poland):
  • (Central Greater Poland) IPA^(key): /ˈd͡ʑa.bat͡ɕ/
• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈd͡ʑa.bat͡ɕ/
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈd͡ʑa.bat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -abat͡ɕ
• Syllabification: dzia‧bać

Verb

dziabać impf (perfective dziabnąć)

1. (transitive, colloquial) to hit with a sharp tool

   Synonym: łupać

2. (transitive, Near Masovian, Far Masovian) to chop slowly and weakly

   Hypernym: rąbać

3. (transitive, Poznań) to weed

   Synonyms: pleć, plewić

4. (transitive, colloquial) to sip

   Synonyms: popijać, sączyć

5. (transitive, colloquial) to nibble

   Synonym: ciapać

6. (transitive, colloquial, of animals) to bite

   Synonym: kąsać

7. (transitive, slang) to tattoo

   Synonyms: dziarać, dziergać

8. (reflexive with się, colloquial or dialectal, Far Masovian) to jab oneself (to hit or cut oneself with a sharp tool)

   Synonym: łupać się

Conjugation

Conjugation of dziabać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dziabać
present tense	1st	dziabię			dziabiemy
	2nd	dziabiesz			dziabiecie
	3rd	dziabie			dziabią
	impersonal	dziabie się
past tense	1st	dziabałem, -(e)m dziabał	dziabałam, -(e)m dziabała	dziabałom, -(e)m dziabało	dziabaliśmy, -(e)śmy dziabali	dziabałyśmy, -(e)śmy dziabały
	2nd	dziabałeś, -(e)ś dziabał	dziabałaś, -(e)ś dziabała	dziabałoś, -(e)ś dziabało	dziabaliście, -(e)ście dziabali	dziabałyście, -(e)ście dziabały
	3rd	dziabał	dziabała	dziabało	dziabali	dziabały
	impersonal	dziabano
future tense	1st	będę dziabał, będę dziabać	będę dziabała, będę dziabać	będę dziabało, będę dziabać	będziemy dziabali, będziemy dziabać	będziemy dziabały, będziemy dziabać
	2nd	będziesz dziabał, będziesz dziabać	będziesz dziabała, będziesz dziabać	będziesz dziabało, będziesz dziabać	będziecie dziabali, będziecie dziabać	będziecie dziabały, będziecie dziabać
	3rd	będzie dziabał, będzie dziabać	będzie dziabała, będzie dziabać	będzie dziabało, będzie dziabać	będą dziabali, będą dziabać	będą dziabały, będą dziabać
	impersonal	będzie dziabać się
conditional	1st	dziabałbym, bym dziabał	dziabałabym, bym dziabała	dziabałobym, bym dziabało	dziabalibyśmy, byśmy dziabali	dziabałybyśmy, byśmy dziabały
	2nd	dziabałbyś, byś dziabał	dziabałabyś, byś dziabała	dziabałobyś, byś dziabało	dziabalibyście, byście dziabali	dziabałybyście, byście dziabały
	3rd	dziabałby, by dziabał	dziabałaby, by dziabała	dziabałoby, by dziabało	dziabaliby, by dziabali	dziabałyby, by dziabały
	impersonal	dziabano by
imperative	1st	niech dziabię			dziabmy
	2nd	dziab			dziabcie
	3rd	niech dziabie			niech dziabią
active adjectival participle		dziabiący	dziabiąca	dziabiące	dziabiący	dziabiące
passive adjectival participle		dziabany	dziabana	dziabane	dziabani	dziabane
contemporary adverbial participle		dziabiąc
verbal noun		dziabanie

Related terms

nouns

• dziabka
• dziabnięcie

 

Further reading

• dziabać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziabać in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Matlakowski (1891) “dziab-dziabać”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 363
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “dźabać”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 107
• Artur Gruszecki, editor (1887), “dziabać”, in “Słowniczek spod Zakroczymia”, in Wisła : miesięcznik geograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 1, Warsaw: Artur Gruszecki, page 317