burzyć

Polish

Etymology

From a conflation of two verbs:

• Proto-Slavic *borìti (“to battle, wrestle”), from *bòrti.
• Old Polish burzyć (“to stir up”), from Proto-Slavic *buriti, from *buřa. By surface analysis, burza +‎ -yć.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈbu.ʐɘt͡ɕ/

• (Lesser Poland):
  • (Lasovia) IPA^(key): /ˈbu.ʐɘt͡ɕ/

• Audio 1; “burzyć”:

  (file)

• Audio 2; “burzyć się”:

  (file)

• Rhymes: -uʐɘt͡ɕ
• Syllabification: bu‧rzyć

Verb

burzyć impf (perfective zburzyć)

1. (transitive) to demolish, to raze

   Synonyms: demolować, rozpirzać, wyburzać

Verb

burzyć impf

1. (transitive) to churn (to produce excessive and sometimes undesirable or unproductive activity or motion)

   Synonym: wzburzać

2. (reflexive with się) to churn (to move rapidly and repetitively with a rocking motion)

   Synonyms: kotłować się, pienić się, wzburzać się

3. (intransitive, Lasovia) to churn (to do something chaotically)

   Jantek cały wiecór burzył w karcmie. ― Jantek was working frantically all evening in the tavern/

   Tak żniwiarze zęni ze ino burzyło w polu. ― The harversters were reapsing in such a way such that they were just churning in the field.

Conjugation

Conjugation of burzyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		burzyć
present tense	1st	burzę			burzymy
	2nd	burzysz			burzycie
	3rd	burzy			burzą
	impersonal	burzy się
past tense	1st	burzyłem, -(e)m burzył	burzyłam, -(e)m burzyła	burzyłom, -(e)m burzyło	burzyliśmy, -(e)śmy burzyli	burzyłyśmy, -(e)śmy burzyły
	2nd	burzyłeś, -(e)ś burzył	burzyłaś, -(e)ś burzyła	burzyłoś, -(e)ś burzyło	burzyliście, -(e)ście burzyli	burzyłyście, -(e)ście burzyły
	3rd	burzył	burzyła	burzyło	burzyli	burzyły
	impersonal	burzono
future tense	1st	będę burzył, będę burzyć	będę burzyła, będę burzyć	będę burzyło, będę burzyć	będziemy burzyli, będziemy burzyć	będziemy burzyły, będziemy burzyć
	2nd	będziesz burzył, będziesz burzyć	będziesz burzyła, będziesz burzyć	będziesz burzyło, będziesz burzyć	będziecie burzyli, będziecie burzyć	będziecie burzyły, będziecie burzyć
	3rd	będzie burzył, będzie burzyć	będzie burzyła, będzie burzyć	będzie burzyło, będzie burzyć	będą burzyli, będą burzyć	będą burzyły, będą burzyć
	impersonal	będzie burzyć się
conditional	1st	burzyłbym, bym burzył	burzyłabym, bym burzyła	burzyłobym, bym burzyło	burzylibyśmy, byśmy burzyli	burzyłybyśmy, byśmy burzyły
	2nd	burzyłbyś, byś burzył	burzyłabyś, byś burzyła	burzyłobyś, byś burzyło	burzylibyście, byście burzyli	burzyłybyście, byście burzyły
	3rd	burzyłby, by burzył	burzyłaby, by burzyła	burzyłoby, by burzyło	burzyliby, by burzyli	burzyłyby, by burzyły
	impersonal	burzono by
imperative	1st	niech burzę			burzmy
	2nd	burz			burzcie
	3rd	niech burzy			niech burzą
active adjectival participle		burzący	burząca	burzące	burzący	burzące
passive adjectival participle		burzony	burzona	burzone	burzeni	burzone
contemporary adverbial participle		burząc
verbal noun		burzenie

Derived terms

(adjectives):

• burzliwy
• burzycielski

(nouns):

• burzliwość
• burzyciel
• burzycielstwo

(verbs):

• oburzyć pf, oburzać impf
• poburzyć pf
• podburzyć pf, podburzać impf
• rozburzyć pf, rozburzać impf
• wyburzyć pf, wyburzać impf
• wzburzyć pf, wzburzać impf
• zaburzyć pf, zaburzać impf

Further reading

• burzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• burzyć in Polish dictionaries at PWN
• Oskar Kolberg (1865) “burzyć”, in Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Serya II. Sandomierskie (in Polish), page 261