bijvoegen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]bijvoegen
- (transitive) to add, to include, to attach
- (transitive) to enclose
Conjugation
[edit]| Conjugation of bijvoegen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bijvoegen | |||
| past singular | voegde bij | |||
| past participle | bijgevoegd | |||
| infinitive | bijvoegen | |||
| gerund | bijvoegen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | voeg bij | voegde bij | bijvoeg | bijvoegde |
| 2nd person sing. (jij) | voegt bij, voeg bij2 | voegde bij | bijvoegt | bijvoegde |
| 2nd person sing. (u) | voegt bij | voegde bij | bijvoegt | bijvoegde |
| 2nd person sing. (gij) | voegt bij | voegde bij | bijvoegt | bijvoegde |
| 3rd person singular | voegt bij | voegde bij | bijvoegt | bijvoegde |
| plural | voegen bij | voegden bij | bijvoegen | bijvoegden |
| subjunctive sing.1 | voege bij | voegde bij | bijvoege | bijvoegde |
| subjunctive plur.1 | voegen bij | voegden bij | bijvoegen | bijvoegden |
| imperative sing. | voeg bij | |||
| imperative plur.1 | voegt bij | |||
| participles | bijvoegend | bijgevoegd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||