biegle

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: biegłe

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From biegły +‎ -e.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈbjɛ.ɡlɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɡlɛ
  • Syllabification: bie‧gle

Adverb

[edit]

biegle (not comparable)

  1. fluently, proficiently
    Synonyms: płynnie, wprawnie
    biegle czytaćto read proficiently
    biegle mówić po polskuto speak Polish proficiently
    biegle władać językiemto command a language proficiently
    biegle znać językto know a language proficiently
    biegle obsługiwać cośto handle something proficiently
    biegle posługiwać się czymśto operate something proficiently
    biegle nauczyć się czegośto learn proficiently
    biegle opanować cośto control proficiently
[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • biegle in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biegle in Polish dictionaries at PWN