besnijden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch besniden, from Old Dutch bisnīthan, from Proto-West Germanic *bisnīþan. Equivalent to be- +‎ snijden. Cognate with German beschneiden.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈsnɛi̯də(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧snij‧den
• Rhymes: -ɛi̯dən

Verb

besnijden

1. (transitive) to circumcise

   In sommige culturen is het gebruikelijk om jongens te besnijden.

   In some cultures, it's customary to circumcise boys.

   De arts besneed de pasgeboren baby volgens de religieuze traditie.

   The doctor circumcised the newborn baby according to the religious tradition.

   Hij werd als baby besneden.

   He was circumcised as a baby.

Conjugation

Conjugation of besnijden (strong class 1, slightly irregular, prefixed)
infinitive	besnijden
past singular	besneed
past participle	besneden
infinitive	besnijden
gerund	besnijden n
	present tense	past tense
1st person singular	besnij, besnijd	besneed
2nd person sing. (jij)	besnijdt, besnij2, besnijd2	besneed
2nd person sing. (u)	besnijdt	besneed
2nd person sing. (gij)	besnijdt	besneedt
3rd person singular	besnijdt	besneed
plural	besnijden	besneden
subjunctive sing.1	besnijde	besnede
subjunctive plur.1	besnijden	besneden
imperative sing.	besnij, besnijd
imperative plur.1	besnijdt
participles	besnijdend	besneden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• besnijdenis
• besnijding

Descendants

• Negerhollands: besni