-θήκη

See also: θήκη

Ancient Greek

Etymology

Derived from θήκη (thḗkē), from τίθημι (títhēmi, “I put, place, set”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰɛ̌ː.kɛː/ → /ˈθi.ci/ → /ˈθi.ci/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰɛ̌ː.kɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtʰe̝.ke̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈθi.ci/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈθi.ci/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈθi.ci/

Suffix

-θήκη • (-thḗkē) f (genitive -θήκης); first declension

1. Deverbal suffix from τίθημι (títhēmi), typically indicating a space in which things are put or stored.

Inflection

First declension of -θήκη; -θήκης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	-θήκη -thḗkē	-θήκᾱ -thḗkā	-θῆκαι -thêkai
Genitive	-θήκης -thḗkēs	-θήκαιν -thḗkain	-θηκῶν -thēkôn
Dative	-θήκῃ -thḗkēi	-θήκαιν -thḗkain	-θήκαις -thḗkais
Accusative	-θήκην -thḗkēn	-θήκᾱ -thḗkā	-θήκᾱς -thḗkās
Vocative	-θήκη -thḗkē	-θήκᾱ -thḗkā	-θῆκαι -thêkai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

Ancient Greek terms suffixed with -θήκη

ἀγαλματοθήκη

ἀγγοθήκη

ἀλαβαστροθήκη

ἁλοθήκη

ἀνδριαντοθήκη

ἀποθήκη

ἀργυροθήκη

ἀρμενοθήκη

ἀρτοθήκη

αὐλοθήκη

ἀχυροθήκη

βελοθήκη

βελονοθήκη

βιβλιοθήκη

γραφιοθήκη

δακτυλιοθήκη

δερματοθήκη

διαθήκη

δοκοθήκη

δορατοθήκη

ἐγγυθήκη

ἐδεσματοθήκη

ἐνθήκη

ἐπιδιαθήκη

ἐπιθήκη

ἐπισυνθήκη

ἐργαλοθήκη

ζωθήκη

ἡδυσματοθήκη

ἱεροθήκη

ἱματιοθήκη

καλαμοθήκη

καταθήκη

κονταριοθήκη

κοπροθήκη

κρεοθήκη

Κρονοθήκη

κυμινοθήκη

λαχανοθήκη

λιβανοθήκη

μαχαιροθήκη

μυροθήκη

μυστροθήκη

νεκροθήκη

ξιφοθήκη

ξυλοθήκη

ξυροθήκη

οἰνοθήκη

ὀϊστοθήκη

ὁπλοθήκη

ὀπωροθήκη

ὀσπριοθήκη

ὀστοθήκη

ὀψοθήκη

παραθήκη

παρακαταθήκη

παρενθήκη

πεπλοθήκη

πινακοθήκη

ποτηροθήκη

προσθήκη

ῥαφιδοθήκη

σανδαλοθήκη

σιδηροθήκη

σιτοθήκη

σκευοθήκη

σκηνοθήκη

σμηματοθήκη

συγγραφοδιαθήκη

συνθήκη

σφαιροθήκη

τοξοθήκη

ὑπερδιαθήκη

ὑποθήκη

φαρμακοθήκη

χαλκοθήκη

χαρτοθήκη

χορτοθήκη

χρυσωματοθήκη

ψηφοθήκη

Descendants

• Greek: -θήκη (-thíki)

Greek

Suffix

-θήκη • (-thíki) f

1. added to words in order to indicate: storage, care of, exhibition

Declension

Declension of -θήκη

	singular	plural
nominative	-θήκη (-thíki)	-θήκες (-thíkes)
genitive	-θήκης (-thíkis)	-θηκών (-thikón)
accusative	-θήκη (-thíki)	-θήκες (-thíkes)
vocative	-θήκη (-thíki)	-θήκες (-thíkes)

Derived terms

• *θήκη, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Greek terms suffixed with -θήκη

αβγοθήκη

αποθήκη

αρχειοθήκη

βιβλιοθήκη

διαθήκη

εργαλειοθήκη

ιματιοθήκη

λειψανοθήκη

μαξιλαροθήκη

παπλωματοθήκη

πινακοθήκη

προσθήκη

σιταποθήκη

σκευοθήκη

συνθήκη

υποθήκη