υποθήκη

See also: ὑποθήκη

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑποθήκη.

Pronunciation

• IPA^(key): /i.poˈθi.ci/
• Hyphenation: υ‧πο‧θή‧κη

Noun

υποθήκη • (ypothíki) f (plural υποθήκες)

1. (finance) mortgage
2. archive moral advice, legacy

Declension

	singular	plural
nominative	υποθήκη (ypothíki)	υποθήκες (ypothíkes)
genitive	υποθήκης (ypothíkis)	υποθηκών (ypothikón)
accusative	υποθήκη (ypothíki)	υποθήκες (ypothíkes)
vocative	υποθήκη (ypothíki)	υποθήκες (ypothíkes)

Related terms

• υποθηκευμένος (ypothikevménos, “mortgaged”)
• υποθηκεύσιμος (ypothikéfsimos, “mortgageable”)
• υποθηκεύω (ypothikévo, “to mortgage”)

 

Further reading

• υποθήκη, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language