ῥαίνω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *uh₁r-. Cognates include Latin ūrīnor, Old Armenian գայռ (gayṙ), and Sanskrit वार् (vā́r), वारि (vā́ri).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /r̥ǎi̯.nɔː/ → /ˈrɛ.no/ → /ˈre.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /r̥ǎi̯.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈrɛ.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈrɛ.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈre.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈre.no/

Verb

ῥαίνω • (rhaínō)

1. to sprinkle

   Synonyms: πᾰλῠ́νω (pălŭ́nō), πᾰ́σσω (pắssō), ῥᾰντῐ́ζω (rhăntĭ́zō)

   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 12.431:

     πάντῃ δὴ πύργοι καὶ ἐπάλξιες αἵματι φωτῶν ἐρράδατ’ ἀμφοτέρωθεν

     pántēi dḕ púrgoi kaì epálxies haímati phōtôn errhádat’ amphotérōthen

     Yea, everywhere the walls and battlements were sprinkled with blood of men from both sides

   • 405 BCE, Aristophanes, The Frogs 1441:

     εἰ ναυμαχοῖεν κᾆτ’ ἔχοντες ὀξίδας ῥαίνοιεν ἐς τὰ βλέφαρα τῶν ἐναντίων.

     ei naumakhoîen kâit’ ékhontes oxídas rhaínoien es tà bléphara tôn enantíōn.

     If there were a sea battle, and then they had bottles of vinegar, they could sprinkle them in the enemies' eyes.

   1. (figuratively)
      • 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 8.57:

        χαίρων δὲ καὶ αὐτὸς
        Ἀλκμᾶνα στεφάνοισι βάλλω, ῥαίνω δὲ καὶ ὕμνῳ

        khaírōn dè kaì autòs
        Alkmâna stephánoisi bállō, rhaínō dè kaì húmnōi

        And I myself rejoice as I fling garlands over Alcmaeon and sprinkle him with song

   2. to sprinkle water
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 620a.12
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Meteorology 374b.1

Inflection

   Present: ῥαίνω, ῥαίνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥαίνω	ῥαίνεις	ῥαίνει	ῥαίνετον	ῥαίνετον	ῥαίνομεν	ῥαίνετε	ῥαίνουσῐ(ν)
	subjunctive	ῥαίνω	ῥαίνῃς	ῥαίνῃ	ῥαίνητον	ῥαίνητον	ῥαίνωμεν	ῥαίνητε	ῥαίνωσῐ(ν)
	optative	ῥαίνοιμῐ	ῥαίνοις	ῥαίνοι	ῥαίνοιτον	ῥαινοίτην	ῥαίνοιμεν	ῥαίνοιτε	ῥαίνοιεν
	imperative		ῥαῖνε	ῥαινέτω	ῥαίνετον	ῥαινέτων		ῥαίνετε	ῥαινόντων
middle/ passive	indicative	ῥαίνομαι	ῥαίνῃ, ῥαίνει	ῥαίνεται	ῥαίνεσθον	ῥαίνεσθον	ῥαινόμεθᾰ	ῥαίνεσθε	ῥαίνονται
	subjunctive	ῥαίνωμαι	ῥαίνῃ	ῥαίνηται	ῥαίνησθον	ῥαίνησθον	ῥαινώμεθᾰ	ῥαίνησθε	ῥαίνωνται
	optative	ῥαινοίμην	ῥαίνοιο	ῥαίνοιτο	ῥαίνοισθον	ῥαινοίσθην	ῥαινοίμεθᾰ	ῥαίνοισθε	ῥαίνοιντο
	imperative		ῥαίνου	ῥαινέσθω	ῥαίνεσθον	ῥαινέσθων		ῥαίνεσθε	ῥαινέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ῥαίνειν				ῥαίνεσθαι
participle	m	ῥαίνων				ῥαινόμενος
	f	ῥαίνουσᾰ				ῥαινομένη
	n	ῥαῖνον				ῥαινόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔρραινον, ἐρραινόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔρραινον	ἔρραινες	ἔρραινε(ν)	ἐρραίνετον	ἐρραινέτην	ἐρραίνομεν	ἐρραίνετε	ἔρραινον
middle/ passive	indicative	ἐρραινόμην	ἐρραίνου	ἐρραίνετο	ἐρραίνεσθον	ἐρραινέσθην	ἐρραινόμεθᾰ	ἐρραίνεσθε	ἐρραίνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ῥᾰνέω, ῥᾰνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥᾰνέω	ῥᾰνέεις	ῥᾰνέει	ῥᾰνέετον	ῥᾰνέετον	ῥᾰνέομεν	ῥᾰνέετε	ῥᾰνέουσῐ(ν)
	optative	ῥᾰνέοιμῐ	ῥᾰνέοις	ῥᾰνέοι	ῥᾰνέοιτον	ῥᾰνεοίτην	ῥᾰνέοιμεν	ῥᾰνέοιτε	ῥᾰνέοιεν
middle	indicative	ῥᾰνέομαι	ῥᾰνέῃ, ῥᾰνέει	ῥᾰνέεται	ῥᾰνέεσθον	ῥᾰνέεσθον	ῥᾰνεόμεθᾰ	ῥᾰνέεσθε	ῥᾰνέονται
	optative	ῥᾰνεοίμην	ῥᾰνέοιο	ῥᾰνέοιτο	ῥᾰνέοισθον	ῥᾰνεοίσθην	ῥᾰνεοίμεθᾰ	ῥᾰνέοισθε	ῥᾰνέοιντο
		active			middle
infinitive		ῥᾰνέειν			ῥᾰνέεσθαι
participle	m	ῥᾰνέων			ῥᾰνεόμενος
	f	ῥᾰνέουσᾰ			ῥᾰνεομένη
	n	ῥᾰνέον			ῥᾰνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ῥᾰνῶ, ῥᾰνοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥᾰνῶ	ῥᾰνεῖς	ῥᾰνεῖ	ῥᾰνεῖτον	ῥᾰνεῖτον	ῥᾰνοῦμεν	ῥᾰνεῖτε	ῥᾰνοῦσῐ(ν)
	optative	ῥᾰνοίην, ῥᾰνοῖμῐ	ῥᾰνοίης, ῥᾰνοῖς	ῥᾰνοίη, ῥᾰνοῖ	ῥᾰνοῖτον, ῥᾰνοίητον	ῥᾰνοίτην, ῥᾰνοιήτην	ῥᾰνοῖμεν, ῥᾰνοίημεν	ῥᾰνοῖτε, ῥᾰνοίητε	ῥᾰνοῖεν, ῥᾰνοίησᾰν
middle	indicative	ῥᾰνοῦμαι	ῥᾰνῇ	ῥᾰνεῖται	ῥᾰνεῖσθον	ῥᾰνεῖσθον	ῥᾰνούμεθᾰ	ῥᾰνεῖσθε	ῥᾰνοῦνται
	optative	ῥᾰνοίμην	ῥᾰνοῖο	ῥᾰνοῖτο	ῥᾰνοῖσθον	ῥᾰνοίσθην	ῥᾰνοίμεθᾰ	ῥᾰνοῖσθε	ῥᾰνοῖντο
		active			middle
infinitive		ῥᾰνεῖν			ῥᾰνεῖσθαι
participle	m	ῥᾰνῶν			ῥᾰνούμενος
	f	ῥᾰνοῦσᾰ			ῥᾰνουμένη
	n	ῥᾰνοῦν			ῥᾰνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ῥᾱνέω, ῥᾱνέομαι (Attic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥᾱνέω	ῥᾱνέεις	ῥᾱνέει	ῥᾱνέετον	ῥᾱνέετον	ῥᾱνέομεν	ῥᾱνέετε	ῥᾱνέουσῐ(ν)
	optative	ῥᾱνέοιμῐ	ῥᾱνέοις	ῥᾱνέοι	ῥᾱνέοιτον	ῥᾱνεοίτην	ῥᾱνέοιμεν	ῥᾱνέοιτε	ῥᾱνέοιεν
middle	indicative	ῥᾱνέομαι	ῥᾱνέῃ, ῥᾱνέει	ῥᾱνέεται	ῥᾱνέεσθον	ῥᾱνέεσθον	ῥᾱνεόμεθᾰ	ῥᾱνέεσθε	ῥᾱνέονται
	optative	ῥᾱνεοίμην	ῥᾱνέοιο	ῥᾱνέοιτο	ῥᾱνέοισθον	ῥᾱνεοίσθην	ῥᾱνεοίμεθᾰ	ῥᾱνέοισθε	ῥᾱνέοιντο
		active			middle
infinitive		ῥᾱνέειν			ῥᾱνέεσθαι
participle	m	ῥᾱνέων			ῥᾱνεόμενος
	f	ῥᾱνέουσᾰ			ῥᾱνεομένη
	n	ῥᾱνέον			ῥᾱνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ῥᾱνῶ, ῥᾱνοῦμαι (Attic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥᾱνῶ	ῥᾱνεῖς	ῥᾱνεῖ	ῥᾱνεῖτον	ῥᾱνεῖτον	ῥᾱνοῦμεν	ῥᾱνεῖτε	ῥᾱνοῦσῐ(ν)
	optative	ῥᾱνοίην, ῥᾱνοῖμῐ	ῥᾱνοίης, ῥᾱνοῖς	ῥᾱνοίη, ῥᾱνοῖ	ῥᾱνοῖτον, ῥᾱνοίητον	ῥᾱνοίτην, ῥᾱνοιήτην	ῥᾱνοῖμεν, ῥᾱνοίημεν	ῥᾱνοῖτε, ῥᾱνοίητε	ῥᾱνοῖεν, ῥᾱνοίησᾰν
middle	indicative	ῥᾱνοῦμαι	ῥᾱνῇ	ῥᾱνεῖται	ῥᾱνεῖσθον	ῥᾱνεῖσθον	ῥᾱνούμεθᾰ	ῥᾱνεῖσθε	ῥᾱνοῦνται
	optative	ῥᾱνοίμην	ῥᾱνοῖο	ῥᾱνοῖτο	ῥᾱνοῖσθον	ῥᾱνοίσθην	ῥᾱνοίμεθᾰ	ῥᾱνοῖσθε	ῥᾱνοῖντο
		active			middle
infinitive		ῥᾱνεῖν			ῥᾱνεῖσθαι
participle	m	ῥᾱνῶν			ῥᾱνούμενος
	f	ῥᾱνοῦσᾰ			ῥᾱνουμένη
	n	ῥᾱνοῦν			ῥᾱνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔρρᾱνᾰ, ἐρρᾱνᾰ́μην, ἐρράνθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔρρᾱνᾰ	ἔρρᾱνᾰς	ἔρρᾱνε(ν)	ἐρρᾱ́νᾰτον	ἐρρᾱνᾰ́την	ἐρρᾱ́νᾰμεν	ἐρρᾱ́νᾰτε	ἔρρᾱνᾰν
	subjunctive	ῥᾱ́νω	ῥᾱ́νῃς	ῥᾱ́νῃ	ῥᾱ́νητον	ῥᾱ́νητον	ῥᾱ́νωμεν	ῥᾱ́νητε	ῥᾱ́νωσῐ(ν)
	optative	ῥᾱ́ναιμῐ	ῥᾱ́νειᾰς, ῥᾱ́ναις	ῥᾱ́νειε(ν), ῥᾱ́ναι	ῥᾱ́ναιτον	ῥᾱναίτην	ῥᾱ́ναιμεν	ῥᾱ́ναιτε	ῥᾱ́νειᾰν, ῥᾱ́ναιεν
	imperative		ῥᾶνον	ῥᾱνᾰ́τω	ῥᾱ́νᾰτον	ῥᾱνᾰ́των		ῥᾱ́νᾰτε	ῥᾱνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐρρᾱνᾰ́μην	ἐρρᾱ́νω	ἐρρᾱ́νᾰτο	ἐρρᾱ́νᾰσθον	ἐρρᾱνᾰ́σθην	ἐρρᾱνᾰ́μεθᾰ	ἐρρᾱ́νᾰσθε	ἐρρᾱ́νᾰντο
	subjunctive	ῥᾱ́νωμαι	ῥᾱ́νῃ	ῥᾱ́νηται	ῥᾱ́νησθον	ῥᾱ́νησθον	ῥᾱνώμεθᾰ	ῥᾱ́νησθε	ῥᾱ́νωνται
	optative	ῥᾱναίμην	ῥᾱ́ναιο	ῥᾱ́ναιτο	ῥᾱ́ναισθον	ῥᾱναίσθην	ῥᾱναίμεθᾰ	ῥᾱ́ναισθε	ῥᾱ́ναιντο
	imperative		ῥᾶναι	ῥᾱνᾰ́σθω	ῥᾱ́νᾰσθον	ῥᾱνᾰ́σθων		ῥᾱ́νᾰσθε	ῥᾱνᾰ́σθων
passive	indicative	ἐρράνθην	ἐρράνθης	ἐρράνθη	ἐρράνθητον	ἐρρανθήτην	ἐρράνθημεν	ἐρράνθητε	ἐρράνθησᾰν
	subjunctive	ῥανθῶ	ῥανθῇς	ῥανθῇ	ῥανθῆτον	ῥανθῆτον	ῥανθῶμεν	ῥανθῆτε	ῥανθῶσῐ(ν)
	optative	ῥανθείην	ῥανθείης	ῥανθείη	ῥανθεῖτον, ῥανθείητον	ῥανθείτην, ῥανθειήτην	ῥανθεῖμεν, ῥανθείημεν	ῥανθεῖτε, ῥανθείητε	ῥανθεῖεν, ῥανθείησᾰν
	imperative		ῥάνθητῐ	ῥανθήτω	ῥάνθητον	ῥανθήτων		ῥάνθητε	ῥανθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ῥᾶναι			ῥᾱ́νᾰσθαι		ῥανθῆναι
participle	m	ῥᾱ́νᾱς			ῥᾱνᾰ́μενος		ῥανθείς
	f	ῥᾱ́νᾱσᾰ			ῥᾱνᾰμένη		ῥανθεῖσᾰ
	n	ῥᾶνᾰν			ῥᾱνᾰ́μενον		ῥανθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔρρηνᾰ, ἐρρηνᾰ́μην, ἐρράνθην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔρρηνᾰ	ἔρρηνᾰς	ἔρρηνε(ν)	ἐρρήνᾰτον	ἐρρηνᾰ́την	ἐρρήνᾰμεν	ἐρρήνᾰτε	ἔρρηνᾰν
	subjunctive	ῥήνω	ῥήνῃς	ῥήνῃ	ῥήνητον	ῥήνητον	ῥήνωμεν	ῥήνητε	ῥήνωσῐ(ν)
	optative	ῥήναιμῐ	ῥήνειᾰς, ῥήναις	ῥήνειε(ν), ῥήναι	ῥηνεῖτον	ῥηνείτην	ῥηνεῖμεν	ῥηνεῖτε	ῥηνεῖεν
	imperative		ῥῆνον	ῥηνᾰ́τω	ῥήνᾰτον	ῥηνᾰ́των		ῥήνᾰτε	ῥηνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐρρηνᾰ́μην	ἐρρήνω	ἐρρήνᾰτο	ἐρρήνᾰσθον	ἐρρηνᾰ́σθην	ἐρρηνᾰ́μεθᾰ	ἐρρήνᾰσθε	ἐρρήνᾰντο
	subjunctive	ῥήνωμαι	ῥήνηαι	ῥήνηται	ῥήνησθον	ῥήνησθον	ῥηνώμεθᾰ	ῥήνησθε	ῥήνωνται
	optative	ῥηναίμην	ῥήναιο	ῥήναιτο	ῥήναισθον	ῥηναίσθην	ῥηναίμεθᾰ	ῥήναισθε	ῥηναίᾰτο
	imperative		ῥῆναι	ῥηνᾰ́σθω	ῥήνᾰσθον	ῥηνᾰ́σθων		ῥήνᾰσθε	ῥηνᾰ́σθων
passive	indicative	ἐρράνθην	ἐρράνθης	ἐρράνθη	ἐρράνθητον	ἐρρανθήτην	ἐρράνθημεν	ἐρράνθητε	ἐρράνθησᾰν
	subjunctive	ῥανθῶ	ῥανθῇς	ῥανθῇ	ῥανθῆτον	ῥανθῆτον	ῥανθῶμεν	ῥανθῆτε	ῥανθῶσῐ(ν)
	optative	ῥανθείην	ῥανθείης	ῥανθείη	ῥανθεῖτον, ῥανθείητον	ῥανθείτην, ῥανθειήτην	ῥανθεῖμεν, ῥανθείημεν	ῥανθεῖτε, ῥανθείητε	ῥάνθειεν, ῥανθείησᾰν
	imperative		ῥάνθητῐ	ῥανθήτω	ῥάνθητον	ῥανθήτων		ῥάνθητε	ῥανθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ῥῆναι			ῥήνᾰσθαι		ῥανθῆναι
participle	m	ῥήνᾱς			ῥηνᾰ́μενος		ῥανθείς
	f	ῥήνᾱσᾰ			ῥηνᾰμένη		ῥανθεῖσᾰ
	n	ῥῆνᾰν			ῥηνᾰ́μενον		ῥανθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔρηνᾰ, ἐρηνᾰ́μην, ἐράνθην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔρηνᾰ	ἔρηνᾰς	ἔρηνε(ν)	ἐρήνᾰτον	ἐρηνᾰ́την	ἐρήνᾰμεν	ἐρήνᾰτε	ἔρηνᾰν
	subjunctive	ῥήνω	ῥήνῃς	ῥήνῃ	ῥήνητον	ῥήνητον	ῥήνωμεν	ῥήνητε	ῥήνωσῐ(ν)
	optative	ῥήναιμῐ	ῥήνειᾰς, ῥήναις	ῥήνειε(ν), ῥήναι	ῥηνεῖτον	ῥηνείτην	ῥηνεῖμεν	ῥηνεῖτε	ῥηνεῖεν
	imperative		ῥῆνον	ῥηνᾰ́τω	ῥήνᾰτον	ῥηνᾰ́των		ῥήνᾰτε	ῥηνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐρηνᾰ́μην	ἐρήνω	ἐρήνᾰτο	ἐρήνᾰσθον	ἐρηνᾰ́σθην	ἐρηνᾰ́μεθᾰ	ἐρήνᾰσθε	ἐρήνᾰντο
	subjunctive	ῥήνωμαι	ῥήνηαι	ῥήνηται	ῥήνησθον	ῥήνησθον	ῥηνώμεθᾰ	ῥήνησθε	ῥήνωνται
	optative	ῥηναίμην	ῥήναιο	ῥήναιτο	ῥήναισθον	ῥηναίσθην	ῥηναίμεθᾰ	ῥήναισθε	ῥηναίᾰτο
	imperative		ῥῆναι	ῥηνᾰ́σθω	ῥήνᾰσθον	ῥηνᾰ́σθων		ῥήνᾰσθε	ῥηνᾰ́σθων
passive	indicative	ἐράνθην	ἐράνθης	ἐράνθη	ἐράνθητον	ἐρανθήτην	ἐράνθημεν	ἐράνθητε	ἐράνθησᾰν
	subjunctive	ῥανθῶ	ῥανθῇς	ῥανθῇ	ῥανθῆτον	ῥανθῆτον	ῥανθῶμεν	ῥανθῆτε	ῥανθῶσῐ(ν)
	optative	ῥανθείην	ῥανθείης	ῥανθείη	ῥανθεῖτον, ῥανθείητον	ῥανθείτην, ῥανθειήτην	ῥανθεῖμεν, ῥανθείημεν	ῥανθεῖτε, ῥανθείητε	ῥάνθειεν, ῥανθείησᾰν
	imperative		ῥάνθητῐ	ῥανθήτω	ῥάνθητον	ῥανθήτων		ῥάνθητε	ῥανθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ῥῆναι			ῥήνᾰσθαι		ῥανθῆναι
participle	m	ῥήνᾱς			ῥηνᾰ́μενος		ῥανθείς
	f	ῥήνᾱσᾰ			ῥηνᾰμένη		ῥανθεῖσᾰ
	n	ῥῆνᾰν			ῥηνᾰ́μενον		ῥανθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔρασσᾰ, ἐρασσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔρασσᾰ	ἔρασσᾰς	ἔρασσε(ν)	ἐράσσᾰτον	ἐρασσᾰ́την	ἐράσσᾰμεν	ἐράσσᾰτε	ἔρασσᾰν
	subjunctive	ῥάσσω	ῥάσσῃς	ῥάσσῃ	ῥάσσητον	ῥάσσητον	ῥάσσωμεν	ῥάσσητε	ῥάσσωσῐ(ν)
	optative	ῥάσσαιμῐ	ῥάσσειᾰς, ῥάσσαις	ῥάσσειε(ν), ῥάσσαι	ῥάσσαιτον	ῥασσαίτην	ῥάσσαιμεν	ῥάσσαιτε	ῥάσσειᾰν, ῥάσσαιεν
	imperative		ῥᾶσσον	ῥασσᾰ́τω	ῥάσσᾰτον	ῥασσᾰ́των		ῥάσσᾰτε	ῥασσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐρασσᾰ́μην	ἐράσσω	ἐράσσᾰτο	ἐράσσᾰσθον	ἐρασσᾰ́σθην	ἐρασσᾰ́μεθᾰ	ἐράσσᾰσθε	ἐράσσᾰντο
	subjunctive	ῥάσσωμαι	ῥάσσῃ	ῥάσσηται	ῥάσσησθον	ῥάσσησθον	ῥασσώμεθᾰ	ῥάσσησθε	ῥάσσωνται
	optative	ῥασσαίμην	ῥάσσαιο	ῥάσσαιτο	ῥάσσαισθον	ῥασσαίσθην	ῥασσαίμεθᾰ	ῥάσσαισθε	ῥάσσαιντο
	imperative		ῥᾶσσαι	ῥασσᾰ́σθω	ῥάσσᾰσθον	ῥασσᾰ́σθων		ῥάσσᾰσθε	ῥασσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ῥᾶσσαι			ῥάσσᾰσθαι
participle	m	ῥάσσᾱς			ῥασσᾰ́μενος
	f	ῥάσσᾱσᾰ			ῥασσᾰμένη
	n	ῥᾶσσᾰν			ῥασσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἔρραγκᾰ, ἔρρᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔρραγκᾰ	ἔρραγκᾰς	ἔρραγκε(ν)	ἐρράγκᾰτον	ἐρράγκᾰτον	ἐρράγκᾰμεν	ἐρράγκᾰτε	ἐρράγκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐρράγκω	ἐρράγκῃς	ἐρράγκῃ	ἐρράγκητον	ἐρράγκητον	ἐρράγκωμεν	ἐρράγκητε	ἐρράγκωσῐ(ν)
	optative	ἐρράγκοιμῐ, ἐρραγκοίην	ἐρράγκοις, ἐρραγκοίης	ἐρράγκοι, ἐρραγκοίη	ἐρράγκοιτον	ἐρραγκοίτην	ἐρράγκοιμεν	ἐρράγκοιτε	ἐρράγκοιεν
	imperative		ἔρραγκε	ἐρραγκέτω	ἐρράγκετον	ἐρραγκέτων		ἐρράγκετε	ἐρραγκόντων
middle/ passive	indicative	ἔρρᾰσμαι	ἔρρᾰνσαι	ἔρρᾰνται	ἔρρᾰνθον	ἔρρᾰνθον	ἐρρᾰ́σμεθᾰ	ἔρρᾰνθε	ἐρρᾰ́νᾰται
	subjunctive	ἐρρᾰσμένος ὦ	ἐρρᾰσμένος ᾖς	ἐρρᾰσμένος ᾖ	ἐρρᾰσμένω ἦτον	ἐρρᾰσμένω ἦτον	ἐρρᾰσμένοι ὦμεν	ἐρρᾰσμένοι ἦτε	ἐρρᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐρρᾰσμένος εἴην	ἐρρᾰσμένος εἴης	ἐρρᾰσμένος εἴη	ἐρρᾰσμένω εἴητον/εἶτον	ἐρρᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	ἐρρᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐρρᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	ἐρρᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἔρρᾰνσο	ἐρρᾰ́νθω	ἔρρᾰνθον	ἐρρᾰ́νθων		ἔρρᾰνθε	ἐρρᾰ́νθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐρραγκέναι				ἐρρᾰ́νθαι
participle	m	ἐρραγκώς				ἐρρᾰσμένος
	f	ἐρραγκυῖᾰ				ἐρρᾰσμένη
	n	ἐρραγκός				ἐρρᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐρράγκειν, ἐρρᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐρράγκειν, ἐρράγκη	ἐρράγκεις, ἐρράγκης	ἐρράγκει(ν)	ἐρράγκετον	ἐρραγκέτην	ἐρράγκεμεν	ἐρράγκετε	ἐρράγκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐρρᾰ́σμην	ἔρρᾰνσο	ἔρρᾰντο	ἔρρᾰνθον	ἐρρᾰ́νθην	ἐρρᾰ́σμεθᾰ	ἔρρᾰνθε	ἐρρᾰ́νᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Other forms attested: Epic third-person plural perfect indicative passive ἐρράδαται and similar pluperfect ἐρράδατο.

Synonyms

• ῥᾰθαίνω (rhăthaínō)
• ῥᾰθᾰμίζω (rhăthămízō)
• ῥᾰθάσσω (rhăthássō)
• ῥᾰνίζω (rhănízō)
• ῥαντίζω (rhantízō)

Derived terms

• αἱμόρραντος (haimórrhantos)
• ἁλίρραντος (halírrhantos)
• ᾰ̓ναρραίνω (ănarrhaínō)
• ᾰ̓πορραίνω (ăporrhaínō)
• ἄρραντος (árrhantos)
• δῐαρραίνω (dĭarrhaínō)
• ἐκραίνω (ekraínō)
• ἐπιρραίνω (epirrhaínō)
• κᾰταρραίνω (kătarrhaínō)
• μῠρόρραντος (mŭrórrhantos)
• νεόρραντος (neórrhantos)
• πᾰραρραίνω (părarrhaínō)
• περιρραίνω (perirrhaínō)
• ποτιρραίνω (potirrhaínō)
• προρραίνω (prorrhaínō)

Related terms

• ῥᾰνῐ́ς (rhănĭ́s)
• ῥαντήρ (rhantḗr)
• ῥαντήρῐος (rhantḗrĭos)
• ῥάντης (rhántēs)
• ῥαντίζω (rhantízō)
• ῥάντισμᾰ (rhántismă)
• ῥαντισμός (rhantismós)
• ῥαντός (rhantós)
• ῥαντρῐ́ς (rhantrĭ́s)
• ῥάσμᾰ (rhásmă)

Further reading

• “ῥαίνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ῥαίνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ῥαίνω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ῥαίνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ῥαίνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ῥαίνω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter