ῥαντίζω

Ancient Greek

Etymology

From ῥαίνω (rhaínō) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /r̥an.tíz.dɔː/ → /ranˈti.zo/ → /ranˈdi.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /r̥an.tíz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ranˈti.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ranˈti.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ranˈti.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ranˈdi.zo/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels α and ί by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

ῥαντίζω • (rhantízō)

1. to sprinke

   Synonyms: ῥαίνω (rhaínō), πάσσω (pássō), ἐπιπάσσω (epipássō), παλύνω (palúnō)

   • Hebrews 9.13:

     εἰ γὰρ τὸ αἷμα τράγων καὶ ταύρων καὶ σποδὸς δαμάλεως ῥαντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα

     ei gàr tò haîma trágōn kaì taúrōn kaì spodòs damáleōs rhantízousa toùs kekoinōménous hagiázei pròs tḕn tês sarkòs katharótēta

     For if the blood of bulls and of goats, and the ashes of an heifer sprinkling the unclean, sanctifieth to the purifying of the flesh

2. to purify
   • Hebrews 10.22:

     προσερχώμεθα μετὰ ἀληθινῆς καρδίας ἐν πληοοφορίᾳ πίστεως, ῤεραντισμενοι τὰς καρδίας ἀπὸ συνειδήσεως πονηρᾶς καὶ λελουσμένοι τὸ σῶμα ὕδατι καθαρῷ

     proserkhṓmetha metà alēthinês kardías en plēoophoríāi písteōs, rerantismenoi tàs kardías apò suneidḗseōs ponērâs kaì lelousménoi tò sôma húdati katharôi

     Let us draw near with a true heart in full assurance of faith, having our hearts sprinkled from an evil conscience, and our bodies washed with pure water.

Conjugation

   Present: ῥαντῐ́ζω, ῥαντῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥαντῐ́ζω	ῥαντῐ́ζεις	ῥαντῐ́ζει	ῥαντῐ́ζετον	ῥαντῐ́ζετον	ῥαντῐ́ζομεν	ῥαντῐ́ζετε	ῥαντῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	ῥαντῐ́ζω	ῥαντῐ́ζῃς	ῥαντῐ́ζῃ	ῥαντῐ́ζητον	ῥαντῐ́ζητον	ῥαντῐ́ζωμεν	ῥαντῐ́ζητε	ῥαντῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	ῥαντῐ́ζοιμῐ	ῥαντῐ́ζοις	ῥαντῐ́ζοι	ῥαντῐ́ζοιτον	ῥαντῐζοίτην	ῥαντῐ́ζοιμεν	ῥαντῐ́ζοιτε	ῥαντῐ́ζοιεν
	imperative		ῥάντῐζε	ῥαντῐζέτω	ῥαντῐ́ζετον	ῥαντῐζέτων		ῥαντῐ́ζετε	ῥαντῐζόντων
middle/ passive	indicative	ῥαντῐ́ζομαι	ῥαντῐ́ζῃ, ῥαντῐ́ζει	ῥαντῐ́ζεται	ῥαντῐ́ζεσθον	ῥαντῐ́ζεσθον	ῥαντῐζόμεθᾰ	ῥαντῐ́ζεσθε	ῥαντῐ́ζονται
	subjunctive	ῥαντῐ́ζωμαι	ῥαντῐ́ζῃ	ῥαντῐ́ζηται	ῥαντῐ́ζησθον	ῥαντῐ́ζησθον	ῥαντῐζώμεθᾰ	ῥαντῐ́ζησθε	ῥαντῐ́ζωνται
	optative	ῥαντῐζοίμην	ῥαντῐ́ζοιο	ῥαντῐ́ζοιτο	ῥαντῐ́ζοισθον	ῥαντῐζοίσθην	ῥαντῐζοίμεθᾰ	ῥαντῐ́ζοισθε	ῥαντῐ́ζοιντο
	imperative		ῥαντῐ́ζου	ῥαντῐζέσθω	ῥαντῐ́ζεσθον	ῥαντῐζέσθων		ῥαντῐ́ζεσθε	ῥαντῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ῥαντῐ́ζειν				ῥαντῐ́ζεσθαι
participle	m	ῥαντῐ́ζων				ῥαντῐζόμενος
	f	ῥαντῐ́ζουσᾰ				ῥαντῐζομένη
	n	ῥαντῐ́ζον				ῥαντῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐράντῐζον, ἐραντῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐράντῐζον	ἐράντῐζες	ἐράντῐζε(ν)	ἐραντῐ́ζετον	ἐραντῐζέτην	ἐραντῐ́ζομεν	ἐραντῐ́ζετε	ἐράντῐζον
middle/ passive	indicative	ἐραντῐζόμην	ἐραντῐ́ζου	ἐραντῐ́ζετο	ἐραντῐ́ζεσθον	ἐραντῐζέσθην	ἐραντῐζόμεθᾰ	ἐραντῐ́ζεσθε	ἐραντῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ῥαντῐέω, ῥαντῐέομαι, ῥαντῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥαντῐέω	ῥαντῐέεις	ῥαντῐέει	ῥαντῐέετον	ῥαντῐέετον	ῥαντῐέομεν	ῥαντῐέετε	ῥαντῐέουσῐ(ν)
	optative	ῥαντῐέοιμῐ	ῥαντῐέοις	ῥαντῐέοι	ῥαντῐέοιτον	ῥαντῐεοίτην	ῥαντῐέοιμεν	ῥαντῐέοιτε	ῥαντῐέοιεν
middle	indicative	ῥαντῐέομαι	ῥαντῐέῃ, ῥαντῐέει	ῥαντῐέεται	ῥαντῐέεσθον	ῥαντῐέεσθον	ῥαντῐεόμεθᾰ	ῥαντῐέεσθε	ῥαντῐέονται
	optative	ῥαντῐεοίμην	ῥαντῐέοιο	ῥαντῐέοιτο	ῥαντῐέοισθον	ῥαντῐεοίσθην	ῥαντῐεοίμεθᾰ	ῥαντῐέοισθε	ῥαντῐέοιντο
passive	indicative	ῥαντῐσθήσομαι	ῥαντῐσθήσῃ	ῥαντῐσθήσεται	ῥαντῐσθήσεσθον	ῥαντῐσθήσεσθον	ῥαντῐσθησόμεθᾰ	ῥαντῐσθήσεσθε	ῥαντῐσθήσονται
	optative	ῥαντῐσθησοίμην	ῥαντῐσθήσοιο	ῥαντῐσθήσοιτο	ῥαντῐσθήσοισθον	ῥαντῐσθησοίσθην	ῥαντῐσθησοίμεθᾰ	ῥαντῐσθήσοισθε	ῥαντῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ῥαντῐέειν			ῥαντῐέεσθαι		ῥαντῐσθήσεσθαι
participle	m	ῥαντῐέων			ῥαντῐεόμενος		ῥαντῐσθησόμενος
	f	ῥαντῐέουσᾰ			ῥαντῐεομένη		ῥαντῐσθησομένη
	n	ῥαντῐέον			ῥαντῐεόμενον		ῥαντῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ῥαντῐῶ, ῥαντῐοῦμαι, ῥαντῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥαντῐῶ	ῥαντῐεῖς	ῥαντῐεῖ	ῥαντῐεῖτον	ῥαντῐεῖτον	ῥαντῐοῦμεν	ῥαντῐεῖτε	ῥαντῐοῦσῐ(ν)
	optative	ῥαντῐοίην, ῥαντῐοῖμῐ	ῥαντῐοίης, ῥαντῐοῖς	ῥαντῐοίη, ῥαντῐοῖ	ῥαντῐοῖτον, ῥαντῐοίητον	ῥαντῐοίτην, ῥαντῐοιήτην	ῥαντῐοῖμεν, ῥαντῐοίημεν	ῥαντῐοῖτε, ῥαντῐοίητε	ῥαντῐοῖεν, ῥαντῐοίησᾰν
middle	indicative	ῥαντῐοῦμαι	ῥαντῐῇ	ῥαντῐεῖται	ῥαντῐεῖσθον	ῥαντῐεῖσθον	ῥαντῐούμεθᾰ	ῥαντῐεῖσθε	ῥαντῐοῦνται
	optative	ῥαντῐοίμην	ῥαντῐοῖο	ῥαντῐοῖτο	ῥαντῐοῖσθον	ῥαντῐοίσθην	ῥαντῐοίμεθᾰ	ῥαντῐοῖσθε	ῥαντῐοῖντο
passive	indicative	ῥαντῐσθήσομαι	ῥαντῐσθήσῃ	ῥαντῐσθήσεται	ῥαντῐσθήσεσθον	ῥαντῐσθήσεσθον	ῥαντῐσθησόμεθᾰ	ῥαντῐσθήσεσθε	ῥαντῐσθήσονται
	optative	ῥαντῐσθησοίμην	ῥαντῐσθήσοιο	ῥαντῐσθήσοιτο	ῥαντῐσθήσοισθον	ῥαντῐσθησοίσθην	ῥαντῐσθησοίμεθᾰ	ῥαντῐσθήσοισθε	ῥαντῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ῥαντῐεῖν			ῥαντῐεῖσθαι		ῥαντῐσθήσεσθαι
participle	m	ῥαντῐῶν			ῥαντῐούμενος		ῥαντῐσθησόμενος
	f	ῥαντῐοῦσᾰ			ῥαντῐουμένη		ῥαντῐσθησομένη
	n	ῥαντῐοῦν			ῥαντῐούμενον		ῥαντῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐράντῐσᾰ, ἐραντῐσᾰ́μην, ἐραντῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐράντῐσᾰ	ἐράντῐσᾰς	ἐράντῐσε(ν)	ἐραντῐ́σᾰτον	ἐραντῐσᾰ́την	ἐραντῐ́σᾰμεν	ἐραντῐ́σᾰτε	ἐράντῐσᾰν
	subjunctive	ῥαντῐ́σω	ῥαντῐ́σῃς	ῥαντῐ́σῃ	ῥαντῐ́σητον	ῥαντῐ́σητον	ῥαντῐ́σωμεν	ῥαντῐ́σητε	ῥαντῐ́σωσῐ(ν)
	optative	ῥαντῐ́σαιμῐ	ῥαντῐ́σειᾰς, ῥαντῐ́σαις	ῥαντῐ́σειε(ν), ῥαντῐ́σαι	ῥαντῐ́σαιτον	ῥαντῐσαίτην	ῥαντῐ́σαιμεν	ῥαντῐ́σαιτε	ῥαντῐ́σειᾰν, ῥαντῐ́σαιεν
	imperative		ῥάντῐσον	ῥαντῐσᾰ́τω	ῥαντῐ́σᾰτον	ῥαντῐσᾰ́των		ῥαντῐ́σᾰτε	ῥαντῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐραντῐσᾰ́μην	ἐραντῐ́σω	ἐραντῐ́σᾰτο	ἐραντῐ́σᾰσθον	ἐραντῐσᾰ́σθην	ἐραντῐσᾰ́μεθᾰ	ἐραντῐ́σᾰσθε	ἐραντῐ́σᾰντο
	subjunctive	ῥαντῐ́σωμαι	ῥαντῐ́σῃ	ῥαντῐ́σηται	ῥαντῐ́σησθον	ῥαντῐ́σησθον	ῥαντῐσώμεθᾰ	ῥαντῐ́σησθε	ῥαντῐ́σωνται
	optative	ῥαντῐσαίμην	ῥαντῐ́σαιο	ῥαντῐ́σαιτο	ῥαντῐ́σαισθον	ῥαντῐσαίσθην	ῥαντῐσαίμεθᾰ	ῥαντῐ́σαισθε	ῥαντῐ́σαιντο
	imperative		ῥάντῐσαι	ῥαντῐσᾰ́σθω	ῥαντῐ́σᾰσθον	ῥαντῐσᾰ́σθων		ῥαντῐ́σᾰσθε	ῥαντῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐραντῐ́σθην	ἐραντῐ́σθης	ἐραντῐ́σθη	ἐραντῐ́σθητον	ἐραντῐσθήτην	ἐραντῐ́σθημεν	ἐραντῐ́σθητε	ἐραντῐ́σθησᾰν
	subjunctive	ῥαντῐσθῶ	ῥαντῐσθῇς	ῥαντῐσθῇ	ῥαντῐσθῆτον	ῥαντῐσθῆτον	ῥαντῐσθῶμεν	ῥαντῐσθῆτε	ῥαντῐσθῶσῐ(ν)
	optative	ῥαντῐσθείην	ῥαντῐσθείης	ῥαντῐσθείη	ῥαντῐσθεῖτον, ῥαντῐσθείητον	ῥαντῐσθείτην, ῥαντῐσθειήτην	ῥαντῐσθεῖμεν, ῥαντῐσθείημεν	ῥαντῐσθεῖτε, ῥαντῐσθείητε	ῥαντῐσθεῖεν, ῥαντῐσθείησᾰν
	imperative		ῥαντῐ́σθητῐ	ῥαντῐσθήτω	ῥαντῐ́σθητον	ῥαντῐσθήτων		ῥαντῐ́σθητε	ῥαντῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ῥαντῐ́σαι			ῥαντῐ́σᾰσθαι		ῥαντῐσθῆναι
participle	m	ῥαντῐ́σᾱς			ῥαντῐσᾰ́μενος		ῥαντῐσθείς
	f	ῥαντῐ́σᾱσᾰ			ῥαντῐσᾰμένη		ῥαντῐσθεῖσᾰ
	n	ῥαντῐ́σᾰν			ῥαντῐσᾰ́μενον		ῥαντῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ῥεράντῐκᾰ, ῥεράντῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥεράντῐκᾰ	ῥεράντῐκᾰς	ῥεράντῐκε(ν)	ῥεραντῐ́κᾰτον	ῥεραντῐ́κᾰτον	ῥεραντῐ́κᾰμεν	ῥεραντῐ́κᾰτε	ῥεραντῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ῥεραντῐ́κω	ῥεραντῐ́κῃς	ῥεραντῐ́κῃ	ῥεραντῐ́κητον	ῥεραντῐ́κητον	ῥεραντῐ́κωμεν	ῥεραντῐ́κητε	ῥεραντῐ́κωσῐ(ν)
	optative	ῥεραντῐ́κοιμῐ, ῥεραντῐκοίην	ῥεραντῐ́κοις, ῥεραντῐκοίης	ῥεραντῐ́κοι, ῥεραντῐκοίη	ῥεραντῐ́κοιτον	ῥεραντῐκοίτην	ῥεραντῐ́κοιμεν	ῥεραντῐ́κοιτε	ῥεραντῐ́κοιεν
	imperative		ῥεράντῐκε	ῥεραντῐκέτω	ῥεραντῐ́κετον	ῥεραντῐκέτων		ῥεραντῐ́κετε	ῥεραντῐκόντων
middle/ passive	indicative	ῥεράντῐσμαι	ῥεράντῐσαι	ῥεράντῐσται	ῥεράντῐσθον	ῥεράντῐσθον	ῥεραντῐ́σμεθᾰ	ῥεράντῐσθε	ῥεραντῐ́δᾰται
	subjunctive	ῥεραντῐσμένος ὦ	ῥεραντῐσμένος ᾖς	ῥεραντῐσμένος ᾖ	ῥεραντῐσμένω ἦτον	ῥεραντῐσμένω ἦτον	ῥεραντῐσμένοι ὦμεν	ῥεραντῐσμένοι ἦτε	ῥεραντῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ῥεραντῐσμένος εἴην	ῥεραντῐσμένος εἴης	ῥεραντῐσμένος εἴη	ῥεραντῐσμένω εἴητον/εἶτον	ῥεραντῐσμένω εἰήτην/εἴτην	ῥεραντῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ῥεραντῐσμένοι εἴητε/εἶτε	ῥεραντῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ῥεράντῐσο	ῥεραντῐ́σθω	ῥεράντῐσθον	ῥεραντῐ́σθων		ῥεράντῐσθε	ῥεραντῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ῥεραντῐκέναι				ῥεραντῐ́σθαι
participle	m	ῥεραντῐκώς				ῥεραντῐσμένος
	f	ῥεραντῐκυῖᾰ				ῥεραντῐσμένη
	n	ῥεραντῐκός				ῥεραντῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐῥεραντῐ́κειν, ἐῥεραντῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐῥεραντῐ́κειν, ἐῥεραντῐ́κη	ἐῥεραντῐ́κεις, ἐῥεραντῐ́κης	ἐῥεραντῐ́κει(ν)	ἐῥεραντῐ́κετον	ἐῥεραντῐκέτην	ἐῥεραντῐ́κεμεν	ἐῥεραντῐ́κετε	ἐῥεραντῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐῥεραντῐ́σμην	ἐῥεράντῐσο	ἐῥεράντῐστο	ἐῥεράντῐσθον	ἐῥεραντῐ́σθην	ἐῥεραντῐ́σμεθᾰ	ἐῥεράντῐσθε	ἐῥεραντῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐρράντισᾰ, ἐρραντισᾰ́μην, ἐρραντίσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐρράντισᾰ	ἐρράντισᾰς	ἐρράντισε(ν)	ἐρραντίσᾰτον	ἐρραντισᾰ́την	ἐρραντίσᾰμεν	ἐρραντίσᾰτε	ἐρράντισᾰν
	subjunctive	ραντίσω	ραντίσῃς	ραντίσῃ	ραντίσητον	ραντίσητον	ραντίσωμεν	ραντίσητε	ραντίσωσῐ(ν)
	optative	ραντίσαιμῐ	ραντίσειᾰς, ραντίσαις	ραντίσειε(ν), ραντίσαι	ραντίσαιτον	ραντισαίτην	ραντίσαιμεν	ραντίσαιτε	ραντίσειᾰν, ραντίσαιεν
	imperative		ράντισον	ραντισᾰ́τω	ραντίσᾰτον	ραντισᾰ́των		ραντίσᾰτε	ραντισᾰ́ντων
middle	indicative	ἐρραντισᾰ́μην	ἐρραντίσω	ἐρραντίσᾰτο	ἐρραντίσᾰσθον	ἐρραντισᾰ́σθην	ἐρραντισᾰ́μεθᾰ	ἐρραντίσᾰσθε	ἐρραντίσᾰντο
	subjunctive	ραντίσωμαι	ραντίσῃ	ραντίσηται	ραντίσησθον	ραντίσησθον	ραντισώμεθᾰ	ραντίσησθε	ραντίσωνται
	optative	ραντισαίμην	ραντίσαιο	ραντίσαιτο	ραντίσαισθον	ραντισαίσθην	ραντισαίμεθᾰ	ραντίσαισθε	ραντίσαιντο
	imperative		ράντισαι	ραντισᾰ́σθω	ραντίσᾰσθον	ραντισᾰ́σθων		ραντίσᾰσθε	ραντισᾰ́σθων
passive	indicative	ἐρραντίσθην	ἐρραντίσθης	ἐρραντίσθη	ἐρραντίσθητον	ἐρραντισθήτην	ἐρραντίσθημεν	ἐρραντίσθητε	ἐρραντίσθησᾰν
	subjunctive	ραντισθῶ	ραντισθῇς	ραντισθῇ	ραντισθῆτον	ραντισθῆτον	ραντισθῶμεν	ραντισθῆτε	ραντισθῶσῐ(ν)
	optative	ραντισθείην	ραντισθείης	ραντισθείη	ραντισθεῖτον, ραντισθείητον	ραντισθείτην, ραντισθειήτην	ραντισθεῖμεν, ραντισθείημεν	ραντισθεῖτε, ραντισθείητε	ραντισθεῖεν, ραντισθείησᾰν
	imperative		ραντίσθητῐ	ραντισθήτω	ραντίσθητον	ραντισθήτων		ραντίσθητε	ραντισθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ραντῖσαι			ραντίσᾰσθαι		ραντισθῆναι
participle	m	ραντίσᾱς			ραντισᾰ́μενος		ραντισθείς
	f	ραντίσᾱσᾰ			ραντισᾰμένη		ραντισθεῖσᾰ
	n	ραντῖσᾰν			ραντισᾰ́μενον		ραντισθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐρράντισμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐρράντισμαι	ἐρράντισαι	ἐρράντισται	ἐρράντισθον	ἐρράντισθον	ἐρραντίσμεθᾰ	ἐρράντισθε	ἐρραντίσᾰται
	subjunctive	ἐρραντισμένος ὦ	ἐρραντισμένος ᾖς	ἐρραντισμένος ᾖ	ἐρραντισμένω ἦτον	ἐρραντισμένω ἦτον	ἐρραντισμένοι ὦμεν	ἐρραντισμένοι ἦτε	ἐρραντισμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐρραντισμένος εἴην	ἐρραντισμένος εἴης	ἐρραντισμένος εἴη	ἐρραντισμένω εἴητον/εἶτον	ἐρραντισμένω εἰήτην/εἴτην	ἐρραντισμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐρραντισμένοι εἴητε/εἶτε	ἐρραντισμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐρράντισο	ἐρραντίσθω	ἐρράντισθον	ἐρραντίσθων		ἐρράντισθε	ἐρραντίσθων
						middle/passive
infinitive						ἐρραντῖσθαι
participle	m					ἐρραντισμένος
	f					ἐρραντισμένη
	n					ἐρραντισμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “ῥαντίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ῥαντίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ῥαντίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn
• G4472 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• “ῥαντίζω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011