हित

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit हित (hita).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /ɦɪt̪/

Noun

हित • (hit) m

1. welfare, comfort, security

   Synonym: भलाई (bhalāī)

   इस सरकार ने लोक-हित का ध्यान रखने का वादा लिया है।

   is sarkār ne lok-hit kā dhyān rakhne kā vādā liyā hai.

   This government has taken the promise to safeguard the public well-being.

2. benefit, advantage

   Synonyms: लाभ (lābh), फ़ायदा (fāydā)

3. favour, courtesy

Declension

Declension of हित (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	हित hit	हित hit
oblique	हित hit	हितों hitõ
vocative	हित hit	हितो hito

Derived terms

• के हित (ke hit)

Adjective

हित • (hit) (indeclinable)

1. good, proper, right, suitable

References

• McGregor, Ronald Stuart (1993) “हित”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press

Pali

Alternative forms

Alternative scripts

• hita (Latin script)
• 𑀳𑀺𑀢 (Brahmi script)
• হিত (Bengali script)
• හිත (Sinhalese script)
• ဟိတ or ႁိတ (Burmese script)
• หิต or หิตะ (Thai script)
• ᩉᩥᨲ (Tai Tham script)
• ຫິຕ or ຫິຕະ (Lao script)
• ហិត (Khmer script)
• 𑄦𑄨𑄖 (Chakma script)

Adjective

हित

1. Devanagari script form of hita

Declension

Declension table of "हित" (masculine)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	हितो (hito)	हिता (hitā)
Accusative (second)	हितं (hitaṃ)	हिते (hite)
Instrumental (third)	हितेन (hitena)	हितेहि (hitehi) or हितेभि (hitebhi)
Dative (fourth)	हितस्स (hitassa) or हिताय (hitāya) or हितत्थं (hitatthaṃ)	हितानं (hitānaṃ)
Ablative (fifth)	हितस्मा (hitasmā) or हितम्हा (hitamhā) or हिता (hitā)	हितेहि (hitehi) or हितेभि (hitebhi)
Genitive (sixth)	हितस्स (hitassa)	हितानं (hitānaṃ)
Locative (seventh)	हितस्मिं (hitasmiṃ) or हितम्हि (hitamhi) or हिते (hite)	हितेसु (hitesu)
Vocative (calling)	हित (hita)	हिता (hitā)

Declension table of "हिता" (feminine)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	हिता (hitā)	हितायो (hitāyo) or हिता (hitā)
Accusative (second)	हितं (hitaṃ)	हितायो (hitāyo) or हिता (hitā)
Instrumental (third)	हिताय (hitāya)	हिताहि (hitāhi) or हिताभि (hitābhi)
Dative (fourth)	हिताय (hitāya)	हितानं (hitānaṃ)
Ablative (fifth)	हिताय (hitāya)	हिताहि (hitāhi) or हिताभि (hitābhi)
Genitive (sixth)	हिताय (hitāya)	हितानं (hitānaṃ)
Locative (seventh)	हिताय (hitāya) or हितायं (hitāyaṃ)	हितासु (hitāsu)
Vocative (calling)	हिते (hite)	हितायो (hitāyo) or हिता (hitā)

Declension table of "हित" (neuter)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	हितं (hitaṃ)	हितानि (hitāni)
Accusative (second)	हितं (hitaṃ)	हितानि (hitāni)
Instrumental (third)	हितेन (hitena)	हितेहि (hitehi) or हितेभि (hitebhi)
Dative (fourth)	हितस्स (hitassa) or हिताय (hitāya) or हितत्थं (hitatthaṃ)	हितानं (hitānaṃ)
Ablative (fifth)	हितस्मा (hitasmā) or हितम्हा (hitamhā) or हिता (hitā)	हितेहि (hitehi) or हितेभि (hitebhi)
Genitive (sixth)	हितस्स (hitassa)	हितानं (hitānaṃ)
Locative (seventh)	हितस्मिं (hitasmiṃ) or हितम्हि (hitamhi) or हिते (hite)	हितेसु (hitesu)
Vocative (calling)	हित (hita)	हितानि (hitāni)

Noun

हित n

1. Devanagari script form of hita

Declension

Declension table of "हित" (neuter)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	हितं (hitaṃ)	हितानि (hitāni)
Accusative (second)	हितं (hitaṃ)	हितानि (hitāni)
Instrumental (third)	हितेन (hitena)	हितेहि (hitehi) or हितेभि (hitebhi)
Dative (fourth)	हितस्स (hitassa) or हिताय (hitāya) or हितत्थं (hitatthaṃ)	हितानं (hitānaṃ)
Ablative (fifth)	हितस्मा (hitasmā) or हितम्हा (hitamhā) or हिता (hitā)	हितेहि (hitehi) or हितेभि (hitebhi)
Genitive (sixth)	हितस्स (hitassa)	हितानं (hitānaṃ)
Locative (seventh)	हितस्मिं (hitasmiṃ) or हितम्हि (hitamhi) or हिते (hite)	हितेसु (hitesu)
Vocative (calling)	हित (hita)	हितानि (hitāni)

Noun

हित m

1. Devanagari script form of hita

Declension

Declension table of "हित" (masculine)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	हितो (hito)	हिता (hitā)
Accusative (second)	हितं (hitaṃ)	हिते (hite)
Instrumental (third)	हितेन (hitena)	हितेहि (hitehi) or हितेभि (hitebhi)
Dative (fourth)	हितस्स (hitassa) or हिताय (hitāya) or हितत्थं (hitatthaṃ)	हितानं (hitānaṃ)
Ablative (fifth)	हितस्मा (hitasmā) or हितम्हा (hitamhā) or हिता (hitā)	हितेहि (hitehi) or हितेभि (hitebhi)
Genitive (sixth)	हितस्स (hitassa)	हितानं (hitānaṃ)
Locative (seventh)	हितस्मिं (hitasmiṃ) or हितम्हि (hitamhi) or हिते (hite)	हितेसु (hitesu)
Vocative (calling)	हित (hita)	हिता (hitā)

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• হিত (Assamese script)
• ᬳᬶᬢ (Balinese script)
• হিত (Bengali script)
• 𑰮𑰰𑰝 (Bhaiksuki script)
• 𑀳𑀺𑀢 (Brahmi script)
• ဟိတ (Burmese script)
• હિત (Gujarati script)
• ਹਿਤ (Gurmukhi script)
• 𑌹𑌿𑌤 (Grantha script)
• ꦲꦶꦠ (Javanese script)
• 𑂯𑂱𑂞 (Kaithi script)
• ಹಿತ (Kannada script)
• ហិត (Khmer script)
• ຫິຕ (Lao script)
• ഹിത (Malayalam script)
• ᡥᡳᢠᠠ (Manchu script)
• 𑘮𑘱𑘝 (Modi script)
• ᠾᠢᢐᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑧎𑧒𑦽 (Nandinagari script)
• 𑐴𑐶𑐟 (Newa script)
• ହିତ (Odia script)
• ꢲꢶꢡ (Saurashtra script)
• 𑆲𑆴𑆠 (Sharada script)
• 𑖮𑖰𑖝 (Siddham script)
• හිත (Sinhalese script)
• 𑪂𑩑𑩫 (Soyombo script)
• 𑚩𑚮𑚙 (Takri script)
• ஹித (Tamil script)
• హిత (Telugu script)
• หิต (Thai script)
• ཧི་ཏ (Tibetan script)
• 𑒯𑒱𑒞 (Tirhuta script)
• 𑨱𑨁𑨙 (Zanabazar Square script)

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɦi.tɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɦi.t̪ɐ/

Etymology 1

From a lenition of Proto-Indo-Iranian *dʰHtás, from Proto-Indo-European *dʰh₁-tó-s.

Participle

हित • (hitá) past passive participle (root धा)

1. put, laid, set (upon)

Adjective

हित • (hitá) stem (root धा)

1. kind
2. wholesome
3. ready
4. destined
5. agreeable
6. held
7. taken
8. auspicious
9. affectionate, friendly
10. advantageous
11. implied

Declension

Masculine a-stem declension of हित

	singular	dual	plural
nominative	हितः (hitáḥ)	हितौ (hitaú) हिता¹ (hitā́¹)	हिताः (hitā́ḥ) हितासः¹ (hitā́saḥ¹)
vocative	हित (híta)	हितौ (hítau) हिता¹ (hítā¹)	हिताः (hítāḥ) हितासः¹ (hítāsaḥ¹)
accusative	हितम् (hitám)	हितौ (hitaú) हिता¹ (hitā́¹)	हितान् (hitā́n)
instrumental	हितेन (hiténa)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हितैः (hitaíḥ) हितेभिः¹ (hitébhiḥ¹)
dative	हिताय (hitā́ya)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हितेभ्यः (hitébhyaḥ)
ablative	हितात् (hitā́t)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हितेभ्यः (hitébhyaḥ)
genitive	हितस्य (hitásya)	हितयोः (hitáyoḥ)	हितानाम् (hitā́nām)
locative	हिते (hité)	हितयोः (hitáyoḥ)	हितेषु (hitéṣu)

• ¹Vedic

Feminine ā-stem declension of हिता

	singular	dual	plural
nominative	हिता (hitā́)	हिते (hité)	हिताः (hitā́ḥ)
vocative	हिते (híte)	हिते (híte)	हिताः (hítāḥ)
accusative	हिताम् (hitā́m)	हिते (hité)	हिताः (hitā́ḥ)
instrumental	हितया (hitáyā) हिता¹ (hitā́¹)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हिताभिः (hitā́bhiḥ)
dative	हितायै (hitā́yai)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हिताभ्यः (hitā́bhyaḥ)
ablative	हितायाः (hitā́yāḥ) हितायै² (hitā́yai²)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हिताभ्यः (hitā́bhyaḥ)
genitive	हितायाः (hitā́yāḥ) हितायै² (hitā́yai²)	हितयोः (hitáyoḥ)	हितानाम् (hitā́nām)
locative	हितायाम् (hitā́yām)	हितयोः (hitáyoḥ)	हितासु (hitā́su)

• ¹Vedic
• ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of हित

	singular	dual	plural
nominative	हितम् (hitám)	हिते (hité)	हितानि (hitā́ni) हिता¹ (hitā́¹)
vocative	हित (híta)	हिते (híte)	हितानि (hítāni) हिता¹ (hítā¹)
accusative	हितम् (hitám)	हिते (hité)	हितानि (hitā́ni) हिता¹ (hitā́¹)
instrumental	हितेन (hiténa)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हितैः (hitaíḥ) हितेभिः¹ (hitébhiḥ¹)
dative	हिताय (hitā́ya)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हितेभ्यः (hitébhyaḥ)
ablative	हितात् (hitā́t)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हितेभ्यः (hitébhyaḥ)
genitive	हितस्य (hitásya)	हितयोः (hitáyoḥ)	हितानाम् (hitā́nām)
locative	हिते (hité)	हितयोः (hitáyoḥ)	हितेषु (hitéṣu)

• ¹Vedic

Noun

हित • (hita) stem, n (root धा)

1. interest
2. favor, benefit
3. welfare, safety
4. profit
5. advantage
6. that which is good
7. good advice

Declension

Neuter a-stem declension of हित

	singular	dual	plural
nominative	हितम् (hitam)	हिते (hite)	हितानि (hitāni) हिता¹ (hitā¹)
vocative	हित (hita)	हिते (hite)	हितानि (hitāni) हिता¹ (hitā¹)
accusative	हितम् (hitam)	हिते (hite)	हितानि (hitāni) हिता¹ (hitā¹)
instrumental	हितेन (hitena)	हिताभ्याम् (hitābhyām)	हितैः (hitaiḥ) हितेभिः¹ (hitebhiḥ¹)
dative	हिताय (hitāya)	हिताभ्याम् (hitābhyām)	हितेभ्यः (hitebhyaḥ)
ablative	हितात् (hitāt)	हिताभ्याम् (hitābhyām)	हितेभ्यः (hitebhyaḥ)
genitive	हितस्य (hitasya)	हितयोः (hitayoḥ)	हितानाम् (hitānām)
locative	हिते (hite)	हितयोः (hitayoḥ)	हितेषु (hiteṣu)

• ¹Vedic

Noun

हित • (hita) stem, m

1. (masculine) friend

   Synonyms: मित्र (mitra), सखि (sakhi)

Declension

Masculine a-stem declension of हित

	singular	dual	plural
nominative	हितः (hitaḥ)	हितौ (hitau) हिता¹ (hitā¹)	हिताः (hitāḥ) हितासः¹ (hitāsaḥ¹)
vocative	हित (hita)	हितौ (hitau) हिता¹ (hitā¹)	हिताः (hitāḥ) हितासः¹ (hitāsaḥ¹)
accusative	हितम् (hitam)	हितौ (hitau) हिता¹ (hitā¹)	हितान् (hitān)
instrumental	हितेन (hitena)	हिताभ्याम् (hitābhyām)	हितैः (hitaiḥ) हितेभिः¹ (hitebhiḥ¹)
dative	हिताय (hitāya)	हिताभ्याम् (hitābhyām)	हितेभ्यः (hitebhyaḥ)
ablative	हितात् (hitāt)	हिताभ्याम् (hitābhyām)	हितेभ्यः (hitebhyaḥ)
genitive	हितस्य (hitasya)	हितयोः (hitayoḥ)	हितानाम् (hitānām)
locative	हिते (hite)	हितयोः (hitayoḥ)	हितेषु (hiteṣu)

• ¹Vedic

Descendants

• Pali: hita
• → Hindi: हित (hit) (learned)
• → Old Javanese: hita
  • Javanese: ꦲꦶꦠ (ita)
  • → Balinese: ᬳᬶᬢ (hita)

Etymology 2

From the root हि (hi) +‎ -त (-ta), from Proto-Indo-European *ǵʰey- (“to drive, throw, set in motion”). Related to हिनोति (hinóti), हीयते (hīyate).

Participle

हित • (hitá) past passive participle (root हि)

1. set in motion, sent, moving, speeding, running, impelled, going, in motion

Declension

Masculine a-stem declension of हित

	singular	dual	plural
nominative	हितः (hitáḥ)	हितौ (hitaú) हिता¹ (hitā́¹)	हिताः (hitā́ḥ) हितासः¹ (hitā́saḥ¹)
vocative	हित (híta)	हितौ (hítau) हिता¹ (hítā¹)	हिताः (hítāḥ) हितासः¹ (hítāsaḥ¹)
accusative	हितम् (hitám)	हितौ (hitaú) हिता¹ (hitā́¹)	हितान् (hitā́n)
instrumental	हितेन (hiténa)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हितैः (hitaíḥ) हितेभिः¹ (hitébhiḥ¹)
dative	हिताय (hitā́ya)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हितेभ्यः (hitébhyaḥ)
ablative	हितात् (hitā́t)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हितेभ्यः (hitébhyaḥ)
genitive	हितस्य (hitásya)	हितयोः (hitáyoḥ)	हितानाम् (hitā́nām)
locative	हिते (hité)	हितयोः (hitáyoḥ)	हितेषु (hitéṣu)

• ¹Vedic

Feminine ā-stem declension of हिता

	singular	dual	plural
nominative	हिता (hitā́)	हिते (hité)	हिताः (hitā́ḥ)
vocative	हिते (híte)	हिते (híte)	हिताः (hítāḥ)
accusative	हिताम् (hitā́m)	हिते (hité)	हिताः (hitā́ḥ)
instrumental	हितया (hitáyā) हिता¹ (hitā́¹)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हिताभिः (hitā́bhiḥ)
dative	हितायै (hitā́yai)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हिताभ्यः (hitā́bhyaḥ)
ablative	हितायाः (hitā́yāḥ) हितायै² (hitā́yai²)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हिताभ्यः (hitā́bhyaḥ)
genitive	हितायाः (hitā́yāḥ) हितायै² (hitā́yai²)	हितयोः (hitáyoḥ)	हितानाम् (hitā́nām)
locative	हितायाम् (hitā́yām)	हितयोः (hitáyoḥ)	हितासु (hitā́su)

• ¹Vedic
• ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of हित

	singular	dual	plural
nominative	हितम् (hitám)	हिते (hité)	हितानि (hitā́ni) हिता¹ (hitā́¹)
vocative	हित (híta)	हिते (híte)	हितानि (hítāni) हिता¹ (hítā¹)
accusative	हितम् (hitám)	हिते (hité)	हितानि (hitā́ni) हिता¹ (hitā́¹)
instrumental	हितेन (hiténa)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हितैः (hitaíḥ) हितेभिः¹ (hitébhiḥ¹)
dative	हिताय (hitā́ya)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हितेभ्यः (hitébhyaḥ)
ablative	हितात् (hitā́t)	हिताभ्याम् (hitā́bhyām)	हितेभ्यः (hitébhyaḥ)
genitive	हितस्य (hitásya)	हितयोः (hitáyoḥ)	हितानाम् (hitā́nām)
locative	हिते (hité)	हितयोः (hitáyoḥ)	हितेषु (hitéṣu)

• ¹Vedic

References

• Apte, Vaman Shivram (1890) “हित”, in The practical Sanskrit-English dictionary, Poona: Prasad Prakashan
• Monier Williams (1899) “हित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1297, column 2.