χάλκινος

Ancient Greek

Etymology

From χᾰλκ(ός) (khalk(ós), “bronze, copper”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰál.ki.nos/ → /ˈxal.ci.nos/ → /ˈxal.ci.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰál.ki.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkʰal.ki.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈxal.ci.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈxal.ci.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈxal.ci.nos/

Adjective

χᾰ́λκῐνος • (khálkinos) m (feminine χᾰλκῐ́νη, neuter χᾰ́λκῐνον); first/second declension

1. bronze, made of bronze

Inflection

First and second declension of χᾰ́λκῐνος; χᾰλκῐ́νη; χᾰ́λκῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		χᾰ́λκῐνος khálkinos	χᾰλκῐ́νη khalkínē	χᾰ́λκῐνον khálkinon		χᾰλκῐ́νω khalkínō	χᾰλκῐ́νᾱ khalkínā	χᾰλκῐ́νω khalkínō		χᾰ́λκῐνοι khálkinoi	χᾰ́λκῐναι khálkinai	χᾰ́λκῐνᾰ khálkina
Genitive		χᾰλκῐ́νου khalkínou	χᾰλκῐ́νης khalkínēs	χᾰλκῐ́νου khalkínou		χᾰλκῐ́νοιν khalkínoin	χᾰλκῐ́ναιν khalkínain	χᾰλκῐ́νοιν khalkínoin		χᾰλκῐ́νων khalkínōn	χᾰλκῐ́νων khalkínōn	χᾰλκῐ́νων khalkínōn
Dative		χᾰλκῐ́νῳ khalkínōi	χᾰλκῐ́νῃ khalkínēi	χᾰλκῐ́νῳ khalkínōi		χᾰλκῐ́νοιν khalkínoin	χᾰλκῐ́ναιν khalkínain	χᾰλκῐ́νοιν khalkínoin		χᾰλκῐ́νοις khalkínois	χᾰλκῐ́ναις khalkínais	χᾰλκῐ́νοις khalkínois
Accusative		χᾰ́λκῐνον khálkinon	χᾰλκῐ́νην khalkínēn	χᾰ́λκῐνον khálkinon		χᾰλκῐ́νω khalkínō	χᾰλκῐ́νᾱ khalkínā	χᾰλκῐ́νω khalkínō		χᾰλκῐ́νους khalkínous	χᾰλκῐ́νᾱς khalkínās	χᾰ́λκῐνᾰ khálkina
Vocative		χᾰ́λκῐνε khálkine	χᾰλκῐ́νη khalkínē	χᾰ́λκῐνον khálkinon		χᾰλκῐ́νω khalkínō	χᾰλκῐ́νᾱ khalkínā	χᾰλκῐ́νω khalkínō		χᾰ́λκῐνοι khálkinoi	χᾰ́λκῐναι khálkinai	χᾰ́λκῐνᾰ khálkina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		χᾰλκῐ́νως khalkínōs				χᾰλκῐνώτερος khalkinṓteros				χᾰλκῐνώτᾰτος khalkinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• χάλκεος (khálkeos) / χαλκοῦς (khalkoûs)

Descendants

• → Greek: χάλκινος (chálkinos) (learned)

Further reading

• “χάλκινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χάλκινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek χάλκινος (khálkinos). By surface analysis, χαλκ(ός) (chalk(ós)) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxal.ci.nos/
• Hyphenation: χάλ‧κι‧νος

Adjective

χάλκινος • (chálkinos) m (feminine χάλκινη, neuter χάλκινο)

1. copper (made of copper)
2. (of medal) bronze (made of bronze)

   χάλκινο μετάλλιο ― chálkino metállio ― bronze medal

Declension

Declension of χάλκινος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	χάλκινος (chálkinos)	χάλκινη (chálkini)	χάλκινο (chálkino)		χάλκινοι (chálkinoi)	χάλκινες (chálkines)	χάλκινα (chálkina)
genitive	χάλκινου (chálkinou)	χάλκινης (chálkinis)	χάλκινου (chálkinou)		χάλκινων (chálkinon)	χάλκινων (chálkinon)	χάλκινων (chálkinon)
accusative	χάλκινο (chálkino)	χάλκινη (chálkini)	χάλκινο (chálkino)		χάλκινους (chálkinous)	χάλκινες (chálkines)	χάλκινα (chálkina)
vocative	χάλκινε (chálkine)	χάλκινη (chálkini)	χάλκινο (chálkino)		χάλκινοι (chálkinoi)	χάλκινες (chálkines)	χάλκινα (chálkina)

Derived terms

• χάλκινο μετάλλιο n (chálkino metállio)

 

Related terms

• see: χαλκός m (chalkós, “copper”)