υποτελής
See also: ὑποτελής
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ὑποτελής (hupotelḗs).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]υποτελής • (ypotelís) m (feminine υποτελής, neuter υποτελές)
- subjugated, subordinate (controlled by authority)
- submissive
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | υποτελής (ypotelís) | υποτελής (ypotelís) | υποτελές (ypotelés) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελή (ypotelí) | |
| genitive | υποτελούς (ypoteloús) υποτελή (ypotelí) |
υποτελούς (ypoteloús) | υποτελούς (ypoteloús) | υποτελών (ypotelón) | υποτελών (ypotelón) | υποτελών (ypotelón) | |
| accusative | υποτελή (ypotelí) | υποτελή (ypotelí) | υποτελές (ypotelés) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελή (ypotelí) | |
| vocative | υποτελή (ypotelí) υποτελής (ypotelís) |
υποτελής (ypotelís) | υποτελές (ypotelés) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελή (ypotelí) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο υποτελής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο υποτελής, etc.)
Noun
[edit]υποτελής • (ypotelís) m or f (plural υποτελείς)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | υποτελής (ypotelís) | υποτελείς (ypoteleís) |
| genitive | υποτελή (ypotelí) υποτελούς (ypoteloús) |
υποτελών (ypotelón) |
| accusative | υποτελή (ypotelí) | υποτελείς (ypoteleís) |
| vocative | υποτελή (ypotelí) | υποτελείς (ypoteleís) |
Further reading
[edit]
υποτελής on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
Categories:
- Greek terms inherited from Ancient Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek adjectives
- Greek adjectives in declension ής-ής-ές
- Greek nouns
- Greek nouns of mixed gender
- Greek masculine nouns
- Greek feminine nouns
- Greek nouns with multiple genders
- Greek nouns declining like 'συγγενής'