υποζύγιο
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek ὑποζύγιον (hupozúgion).[1] By surface analysis, υπο- (ypo-) + ζυγ(ός) (zyg(ós), “yoke”) + -ιο (-io).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]υποζύγιο • (ypozýgio) n (plural υποζύγια)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | υποζύγιο (ypozýgio) | υποζύγια (ypozýgia) |
| genitive | υποζυγίου (ypozygíou) υποζύγιου (ypozýgiou) |
υποζυγίων (ypozygíon) |
| accusative | υποζύγιο (ypozýgio) | υποζύγια (ypozýgia) |
| vocative | υποζύγιο (ypozýgio) | υποζύγια (ypozýgia) |
References
[edit]- ^ υποζύγιο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language