τετράγωνο

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /teˈtɾa.ɣo.no/
• Hyphenation: τε‧τρά‧γω‧νο

Etymology 1

From Ancient Greek τετράγωνον (tetrágōnon), from τετράγωνος (tetrágōnos, adjective) < τετρα- (tetra-, “tetra-, four”) + γων(ία) (gōn(ía), “corner, angle”) + -ος (-os).

Noun

τετράγωνο • (tetrágono) n (plural τετράγωνα)

1. (colloquial) quadrilateral, tetragon, square, rectangle
2. (geometry) square
3. (mathematics) square (number raised to the power two)

   Το τέσσερα είναι το τετράγωνο του δύο. ― To téssera eínai to tetrágono tou dýo. ― Four is the square of two.

4. (architecture) quarter, block, city block (a group of buildings not intersected by public streets)

Declension

Declension of τετράγωνο

	singular	plural
nominative	τετράγωνο (tetrágono)	τετράγωνα (tetrágona)
genitive	τετραγώνου (tetragónou) τετράγωνου (tetrágonou)	τετραγώνων (tetragónon)
accusative	τετράγωνο (tetrágono)	τετράγωνα (tetrágona)
vocative	τετράγωνο (tetrágono)	τετράγωνα (tetrágona)

Derived terms

• οικοδομικό τετράγωνο n (oikodomikó tetrágono, “city block”)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

τετράγωνο • (tetrágono)

1. inflection of τετράγωνος (tetrágonos):
   1. masculine accusative singular
   2. neuter nominative/accusative/vocative plural

See also

• παραλληλόγραμμο n (parallilógrammo, “parallelogram”)
• ρόμβος m (rómvos, “rhombus”)
• τετράπλευρο n (tetráplevro, “quadrilateral”)

Further reading

• τετράγωνο on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el