σύμπτωση

Greek

Etymology

From Ancient Greek σύμπτωσις (súmptōsis), from σῠν- (sŭn-) + πτῶσις (ptôsis) (from πίπτω (píptō)).

Noun

σύμπτωση • (sýmptosi) f (plural συμπτώσεις)

1. coincidence
2. concurrence

Declension

Declension of σύμπτωση

	singular	plural
nominative	σύμπτωση (sýmptosi)	συμπτώσεις (symptóseis)
genitive	σύμπτωσης (sýmptosis)	συμπτώσεων (symptóseon)
accusative	σύμπτωση (sýmptosi)	συμπτώσεις (symptóseis)
vocative	σύμπτωση (sýmptosi)	συμπτώσεις (symptóseis)

Older or formal genitive singular: συμπτώσεως (symptóseos)

Related terms

• συμπίπτω (sympípto)
• συμπτωματικός (symptomatikós)