συμπτωματικός

Ancient Greek

Etymology

From σύμπτωμα (súmptōma) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /symp.tɔː.ma.ti.kós/ → /symp.to.ma.tiˈkos/ → /simp.to.ma.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /symp.tɔː.ma.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /symp.to.ma.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /symp.to.ma.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /symp.to.ma.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /simp.to.ma.tiˈkos/

Adjective

συμπτωμᾰτῐκός • (sumptōmătĭkós) m (feminine συμπτωμᾰτῐκή, neuter συμπτωμᾰτῐκόν); first/second declension

1. accidental, coincidental

Declension

First and second declension of σῠμπτωμᾰτῐκός; σῠμπτωμᾰτῐκή; σῠμπτωμᾰτῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σῠμπτωμᾰτῐκός sŭmptōmătĭkós	σῠμπτωμᾰτῐκή sŭmptōmătĭkḗ	σῠμπτωμᾰτῐκόν sŭmptōmătĭkón		σῠμπτωμᾰτῐκώ sŭmptōmătĭkṓ	σῠμπτωμᾰτῐκᾱ́ sŭmptōmătĭkā́	σῠμπτωμᾰτῐκώ sŭmptōmătĭkṓ		σῠμπτωμᾰτῐκοί sŭmptōmătĭkoí	σῠμπτωμᾰτῐκαί sŭmptōmătĭkaí	σῠμπτωμᾰτῐκᾰ́ sŭmptōmătĭkắ
Genitive		σῠμπτωμᾰτῐκοῦ sŭmptōmătĭkoû	σῠμπτωμᾰτῐκῆς sŭmptōmătĭkês	σῠμπτωμᾰτῐκοῦ sŭmptōmătĭkoû		σῠμπτωμᾰτῐκοῖν sŭmptōmătĭkoîn	σῠμπτωμᾰτῐκαῖν sŭmptōmătĭkaîn	σῠμπτωμᾰτῐκοῖν sŭmptōmătĭkoîn		σῠμπτωμᾰτῐκῶν sŭmptōmătĭkôn	σῠμπτωμᾰτῐκῶν sŭmptōmătĭkôn	σῠμπτωμᾰτῐκῶν sŭmptōmătĭkôn
Dative		σῠμπτωμᾰτῐκῷ sŭmptōmătĭkôi	σῠμπτωμᾰτῐκῇ sŭmptōmătĭkêi	σῠμπτωμᾰτῐκῷ sŭmptōmătĭkôi		σῠμπτωμᾰτῐκοῖν sŭmptōmătĭkoîn	σῠμπτωμᾰτῐκαῖν sŭmptōmătĭkaîn	σῠμπτωμᾰτῐκοῖν sŭmptōmătĭkoîn		σῠμπτωμᾰτῐκοῖς sŭmptōmătĭkoîs	σῠμπτωμᾰτῐκαῖς sŭmptōmătĭkaîs	σῠμπτωμᾰτῐκοῖς sŭmptōmătĭkoîs
Accusative		σῠμπτωμᾰτῐκόν sŭmptōmătĭkón	σῠμπτωμᾰτῐκήν sŭmptōmătĭkḗn	σῠμπτωμᾰτῐκόν sŭmptōmătĭkón		σῠμπτωμᾰτῐκώ sŭmptōmătĭkṓ	σῠμπτωμᾰτῐκᾱ́ sŭmptōmătĭkā́	σῠμπτωμᾰτῐκώ sŭmptōmătĭkṓ		σῠμπτωμᾰτῐκούς sŭmptōmătĭkoús	σῠμπτωμᾰτῐκᾱ́ς sŭmptōmătĭkā́s	σῠμπτωμᾰτῐκᾰ́ sŭmptōmătĭkắ
Vocative		σῠμπτωμᾰτῐκέ sŭmptōmătĭké	σῠμπτωμᾰτῐκή sŭmptōmătĭkḗ	σῠμπτωμᾰτῐκόν sŭmptōmătĭkón		σῠμπτωμᾰτῐκώ sŭmptōmătĭkṓ	σῠμπτωμᾰτῐκᾱ́ sŭmptōmătĭkā́	σῠμπτωμᾰτῐκώ sŭmptōmătĭkṓ		σῠμπτωμᾰτῐκοί sŭmptōmătĭkoí	σῠμπτωμᾰτῐκαί sŭmptōmătĭkaí	σῠμπτωμᾰτῐκᾰ́ sŭmptōmătĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σῠμπτωμᾰτῐκῶς sŭmptōmătĭkôs				σῠμπτωμᾰτῐκώτερος sŭmptōmătĭkṓteros				σῠμπτωμᾰτῐκώτᾰτος sŭmptōmătĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Descendants

• Greek: συμπτωματικός (symptomatikós)
• → Dutch: symptomatisch
• → English: symptomatic
• → Finnish: symptomaattinen
• → French: symptomatique
  • → Greek: συμπτωματικός (symptomatikós, “symptomatic”) (learned)
  • → Turkish: semptomatik
• → Galician: sintomático
• → German: symptomatisch
• → Italian: sintomatico
• → Portuguese: sintomático
• → Spanish: sintomático
• → Swedish: symtomatisk

Further reading

• συμπτωματικός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “συμπτωματικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /sim.pto.ma.tiˈkos/
• Hyphenation: συμ‧πτω‧μα‧τι‧κός

Etymology 1

Learned borrowing from Koine Greek συμπτωματικός (sumptōmatikós).

Adjective

συμπτωματικός • (symptomatikós) m (feminine συμπτωματική, neuter συμπτωματικό)

1. coincidental (occurring as or resulting from coincidence)

Declension

Declension of συμπτωματικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	συμπτωματικός (symptomatikós)	συμπτωματική (symptomatikí)	συμπτωματικό (symptomatikó)		συμπτωματικοί (symptomatikoí)	συμπτωματικές (symptomatikés)	συμπτωματικά (symptomatiká)
genitive	συμπτωματικού (symptomatikoú)	συμπτωματικής (symptomatikís)	συμπτωματικού (symptomatikoú)		συμπτωματικών (symptomatikón)	συμπτωματικών (symptomatikón)	συμπτωματικών (symptomatikón)
accusative	συμπτωματικό (symptomatikó)	συμπτωματική (symptomatikí)	συμπτωματικό (symptomatikó)		συμπτωματικούς (symptomatikoús)	συμπτωματικές (symptomatikés)	συμπτωματικά (symptomatiká)
vocative	συμπτωματικέ (symptomatiké)	συμπτωματική (symptomatikí)	συμπτωματικό (symptomatikó)		συμπτωματικοί (symptomatikoí)	συμπτωματικές (symptomatikés)	συμπτωματικά (symptomatiká)

Derived terms

• συμπτωματικά (symptomatiká, adverb)

Etymology 2

Learned borrowing from French symptomatique. By surface analysis, from the συμπτωματ- stem of σύμπτωμα (sýmptoma) +‎ -ικός (-ikós).

Adjective

συμπτωματικός • (symptomatikós) m (feminine συμπτωματική, neuter συμπτωματικό)

1. symptomatic

Declension

Declension of συμπτωματικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	συμπτωματικός (symptomatikós)	συμπτωματική (symptomatikí)	συμπτωματικό (symptomatikó)		συμπτωματικοί (symptomatikoí)	συμπτωματικές (symptomatikés)	συμπτωματικά (symptomatiká)
genitive	συμπτωματικού (symptomatikoú)	συμπτωματικής (symptomatikís)	συμπτωματικού (symptomatikoú)		συμπτωματικών (symptomatikón)	συμπτωματικών (symptomatikón)	συμπτωματικών (symptomatikón)
accusative	συμπτωματικό (symptomatikó)	συμπτωματική (symptomatikí)	συμπτωματικό (symptomatikó)		συμπτωματικούς (symptomatikoús)	συμπτωματικές (symptomatikés)	συμπτωματικά (symptomatiká)
vocative	συμπτωματικέ (symptomatiké)	συμπτωματική (symptomatikí)	συμπτωματικό (symptomatikó)		συμπτωματικοί (symptomatikoí)	συμπτωματικές (symptomatikés)	συμπτωματικά (symptomatiká)