στιγματισμένος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Perfect participle of στιγματίζομαι (stigmatízomai), passive voice of στιγματίζω (stigmatízo, “stigmatise”)
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]στιγματισμένος • (stigmatisménos) m (feminine στιγματισμένη, neuter στιγματισμένο)
- stigmatised (UK), stigmatized (US), labelled
- Ένας άνθρωπος στιγματισμένος ως κλέφτης δεν μπορεί να βρει εύκολα δουλειά.
- Énas ánthropos stigmatisménos os kléftis den boreí na vrei éfkola douleiá.
- A man labelled as a thief will find work easily.
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | στιγματισμένος (stigmatisménos) | στιγματισμένη (stigmatisméni) | στιγματισμένο (stigmatisméno) | στιγματισμένοι (stigmatisménoi) | στιγματισμένες (stigmatisménes) | στιγματισμένα (stigmatisména) | |
| genitive | στιγματισμένου (stigmatisménou) | στιγματισμένης (stigmatisménis) | στιγματισμένου (stigmatisménou) | στιγματισμένων (stigmatisménon) | στιγματισμένων (stigmatisménon) | στιγματισμένων (stigmatisménon) | |
| accusative | στιγματισμένο (stigmatisméno) | στιγματισμένη (stigmatisméni) | στιγματισμένο (stigmatisméno) | στιγματισμένους (stigmatisménous) | στιγματισμένες (stigmatisménes) | στιγματισμένα (stigmatisména) | |
| vocative | στιγματισμένε (stigmatisméne) | στιγματισμένη (stigmatisméni) | στιγματισμένο (stigmatisméno) | στιγματισμένοι (stigmatisménoi) | στιγματισμένες (stigmatisménes) | στιγματισμένα (stigmatisména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο στιγματισμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο στιγματισμένος, etc.)