στιγματισμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of στιγματίζομαι (stigmatízomai), passive voice of στιγματίζω (stigmatízo, “stigmatise”)

Pronunciation

• IPA^(key): /stiɣ.ma.tiˈzme.nos/
• Hyphenation: στιγ‧μα‧τι‧σμέ‧νος
• Old Hyphenation: στι‧γμα‧τι‧σμέ‧νος

Participle

στιγματισμένος • (stigmatisménos) m (feminine στιγματισμένη, neuter στιγματισμένο)

1. stigmatised (UK), stigmatized (US), labelled

   Ένας άνθρωπος στιγματισμένος ως κλέφτης δεν μπορεί να βρει εύκολα δουλειά.

   Énas ánthropos stigmatisménos os kléftis den boreí na vrei éfkola douleiá.

   A man labelled as a thief will find work easily.

Declension

Declension of στιγματισμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	στιγματισμένος •	στιγματισμένη •	στιγματισμένο •	στιγματισμένοι •	στιγματισμένες •	στιγματισμένα •
genitive	στιγματισμένου •	στιγματισμένης •	στιγματισμένου •	στιγματισμένων •	στιγματισμένων •	στιγματισμένων •
accusative	στιγματισμένο •	στιγματισμένη •	στιγματισμένο •	στιγματισμένους •	στιγματισμένες •	στιγματισμένα •
vocative	στιγματισμένε •	στιγματισμένη •	στιγματισμένο •	στιγματισμένοι •	στιγματισμένες •	στιγματισμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο στιγματισμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο στιγματισμένος, etc.)