στερώ
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Ancient Greek στερῶ (sterô), contracted form of στερέω (steréō).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]στερώ • (steró) (past στέρησα, passive στερούμαι)
- to deprive
Conjugation
[edit]στερώ, στερούμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | στερώ | στερήσω | στερούμαι | στερηθώ |
| 2 sg | στερείς | στερήσεις | στερείσαι | στερηθείς |
| 3 sg | στερεί | στερήσει | στερείται | στερηθεί |
| 1 pl | στερούμε | στερήσουμε, [-ομε] | στερούμαστε, {στερούμεθα} | στερηθούμε |
| 2 pl | στερείτε | στερήσετε | στερείστε, {στερείσθε} | στερηθείτε |
| 3 pl | στερούν(ε) | στερήσουν(ε) | στερούνται | στερηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | στερούσα | στέρησα | [στερούμουν]1 | στερήθηκα |
| 2 sg | στερούσες | στέρησες | [στερούσουν]1 | στερήθηκες |
| 3 sg | στερούσε | στέρησε | στερούνταν, {(ε)στερείτο} | στερήθηκε |
| 1 pl | στερούσαμε | στερήσαμε | στερούμασταν, (‑ούμαστε) | στερηθήκαμε |
| 2 pl | στερούσατε | στερήσατε | [στερούσασταν, (‑ούσαστε)] | στερηθήκατε |
| 3 pl | στερούσαν(ε) | στέρησαν, στερήσαν(ε) | στερούνταν, {(ε)στερούντο} | στερήθηκαν, στερηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα στερώ ➤ | θα στερήσω ➤ | θα στερούμαι ➤ | θα στερηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα στερείς, … | θα στερήσεις, … | θα στερείσαι, … | θα στερηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … στερήσει έχω, έχεις, … στερημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … στερηθεί είμαι, είσαι, … στερημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … στερήσει είχα, είχες, … στερημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … στερηθεί ήμουν, ήσουν, … στερημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … στερήσει θα έχω, θα έχεις, … στερημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … στερηθεί θα είμαι, θα είσαι, … στερημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | στέρησε | — | στερήσου |
| 2 pl | στερείτε | στερήστε | στερείστε, {στερείσθε} | στερηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | στερώντας ➤ | στερούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας στερήσει ➤ | στερημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | στερήσει | στερηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial forms ending in -(α) are rarely used for learned verbs. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- αποστέρηση f (apostérisi, “deprivation”)
- αποστερώ (aposteró, “deprive”)
- στερημένος (steriménos, participle)
- στέρηση f (stérisi, “deprivation”)
- στερητικός (steritikós, “depriving; grammar: privative”)