αποστερώ

See also: ἀποστερῶ

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀποστερῶ (aposterô), contracted form of ἀποστερέω (aposteréō). By surface analysis, απο- (apo-) +‎ στερώ (steró).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.po.steˈro/
• Hyphenation: α‧πο‧στε‧ρώ

Verb

αποστερώ • (aposteró) (past αποστέρησα, passive αποστερούμαι, p‑past αποστερήθηκα, ppp αποστερημένος)

1. (transitive) to deprive, dispossess
2. (transitive) to rob

Conjugation

αποστερώ, αποστερούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αποστερώ	αποστερήσω	αποστερούμαι	αποστερηθώ
2 sg	αποστερείς	αποστερήσεις	αποστερείσαι	αποστερηθείς
3 sg	αποστερεί	αποστερήσει	αποστερείται	αποστερηθεί
1 pl	αποστερούμε	αποστερήσουμε, [-ομε]	αποστερούμαστε	αποστερηθούμε
2 pl	αποστερείτε	αποστερήσετε	αποστερείστε	αποστερηθείτε
3 pl	αποστερούν(ε)	αποστερήσουν(ε)	αποστερούνται	αποστερηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αποστερούσα	αποστέρησα	[αποστερούμουν(α)]	αποστερήθηκα
2 sg	αποστερούσες	αποστέρησες	[αποστερούσουν(α)]	αποστερήθηκες
3 sg	αποστερούσε	αποστέρησε	αποστερούνταν, {αποστερείτο}	αποστερήθηκε
1 pl	αποστερούσαμε	αποστερήσαμε	αποστερούμασταν, (‑ούμαστε)	αποστερηθήκαμε
2 pl	αποστερούσατε	αποστερήσατε	[αποστερούσασταν, (‑ούσαστε)]	αποστερηθήκατε
3 pl	αποστερούσαν(ε)	αποστέρησαν, αποστερήσαν(ε)	αποστερούνταν, {αποστερούντο}	αποστερήθηκαν, αποστερηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αποστερώ ➤	θα αποστερήσω ➤	θα αποστερούμαι ➤	θα αποστερηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αποστερείς, …	θα αποστερήσεις, …	θα αποστερείσαι, …	θα αποστερηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αποστερήσει   έχω, έχεις, … αποστερημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αποστερηθεί   είμαι, είσαι, … αποστερημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αποστερήσει   είχα, είχες, … αποστερημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αποστερηθεί   ήμουν, ήσουν, … αποστερημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αποστερήσει   θα έχω, θα έχεις, … αποστερημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αποστερηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … αποστερημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	αποστέρησε	—	αποστερήσου
2 pl	αποστερείτε	αποστερήστε	αποστερείστε	αποστερηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αποστερώντας ➤		αποστερούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας αποστερήσει ➤		αποστερημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αποστερήσει		αποστερηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αποστέρηση f (apostérisi, “deprivation”)

and see: από (apó) and στερώ (steró, “deprive”)

Further reading

• αποστερώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• αποστερώ - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary, Centre for the Greek language