στερητικός

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek στερητικός (sterētikós).[1] By surface analysis, στερη- (stem of στερώ (steró)) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ste.ɾi.tiˈkos/
  • Hyphenation: στε‧ρη‧τι‧κός

Adjective

[edit]

στερητικός • (steritikós) m (feminine στερητική, neuter στερητικό)

  1. privative (causing privation; depriving)
  2. (grammar) privative (indicating the absence of something)

Declension

[edit]
Declension of στερητικός
number 
case \ gender  		singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative στερητικός • στερητική • στερητικό • στερητικοί • στερητικές • στερητικά •
genitive στερητικού • στερητικής • στερητικού • στερητικών • στερητικών • στερητικών •
accusative στερητικό • στερητική • στερητικό • στερητικούς • στερητικές • στερητικά •
vocative στερητικέ • στερητική • στερητικό • στερητικοί • στερητικές • στερητικά •
[edit]

References

[edit]
  1. ^ στερητικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=στερητικός&oldid=82371220"