Jump to content

σκουντημένος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect participle of σκουντιέμαι (skountiémai), passive voice of σκουντάω, σκουντώ (nudge, push).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /skun.diˈme.nos/
  • Hyphenation: σκου‧ντη‧μέ‧νος

Participle

[edit]

σκουντημένος (skountiménosm (feminine σκουντημένη, neuter σκουντημένο)

  1. Alternative form of σκουντηγμένος (skountigménos): nudged, pushed

Declension

[edit]
Declension of σκουντημένος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative σκουντημένος (skountiménos) σκουντημένη (skountiméni) σκουντημένο (skountiméno) σκουντημένοι (skountiménoi) σκουντημένες (skountiménes) σκουντημένα (skountiména)
genitive σκουντημένου (skountiménou) σκουντημένης (skountiménis) σκουντημένου (skountiménou) σκουντημένων (skountiménon) σκουντημένων (skountiménon) σκουντημένων (skountiménon)
accusative σκουντημένο (skountiméno) σκουντημένη (skountiméni) σκουντημένο (skountiméno) σκουντημένους (skountiménous) σκουντημένες (skountiménes) σκουντημένα (skountiména)
vocative σκουντημένε (skountiméne) σκουντημένη (skountiméni) σκουντημένο (skountiméno) σκουντημένοι (skountiménoi) σκουντημένες (skountiménes) σκουντημένα (skountiména)