|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
σκουντάω, σκουντώ
|
σκουντήξω, σκουντήσω
|
σκουντιέμαι
|
σκουντηχτώ, σκουντηθώ
|
2 sg
|
σκουντάς
|
σκουντήξεις, σκουντήσεις
|
σκουντιέσαι
|
σκουντηχτείς, σκουντηθείς
|
3 sg
|
σκουντάει, σκουντά
|
σκουντήξει, σκουντήσει
|
σκουντιέται
|
σκουντηχτεί, σκουντηθεί
|
|
1 pl
|
σκουντάμε, σκουντούμε
|
σκουντήξουμε, [‑ομε] , σκουντήσουμε, [‑ομε]
|
σκουντιόμαστε
|
σκουντηχτούμε, σκουντηθούμε
|
2 pl
|
σκουντάτε
|
σκουντήξετε, σκουντήσετε
|
σκουντιέστε, (‑ιόσαστε)
|
σκουντηχτείτε, σκουντηθείτε
|
3 pl
|
σκουντάνε, σκουντάν, σκουντούν(ε)
|
σκουντήξουν(ε), σκουντήσουν(ε)
|
σκουντιούνται, (‑ιόνται)
|
σκουντηχτούν(ε), σκουντηθούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
σκουντούσα, σκούνταγα
|
σκούντηξα, σκούντησα
|
σκουντιόμουν(α)
|
σκουντήχτηκα, σκουντήθηκα
|
2 sg
|
σκουντούσες, σκούνταγες
|
σκούντηξες, σκούντησες
|
σκουντιόσουν(α)
|
σκουντήχτηκες, σκουντήθηκες
|
3 sg
|
σκουντούσε, σκούνταγε
|
σκούντηξε, σκούντησε
|
σκουντιόταν(ε)
|
σκουντήχτηκε, σκουντήθηκε
|
|
1 pl
|
σκουντούσαμε, σκουντάγαμε
|
σκουντήξαμε, σκουντήσαμε
|
σκουντιόμασταν, (‑ιόμαστε)
|
σκουντηχτήκαμε, σκουντηθήκαμε
|
2 pl
|
σκουντούσατε, σκουντάγατε
|
σκουντήξατε, σκουντήσατε
|
σκουντιόσασταν, (‑ιόσαστε)
|
σκουντηχτήκατε, σκουντηθήκατε
|
3 pl
|
σκουντούσαν(ε), σκούνταγαν, (σκουντάγανε)
|
σκούντηξαν, σκουντήξαν(ε), σκούντησαν, σκουντήσαν(ε)
|
σκουντιόνταν(ε), σκουντιόντουσαν, σκουντιούνταν
|
σκουντήχτηκαν, σκουντηχτήκαν(ε), σκουντήθηκαν, σκουντηθήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα σκουντάω, θα σκουντώ ➤
|
θα σκουντήξω/σκουντήσω ➤
|
θα σκουντιέμαι ➤
|
θα σκουντηχτώ/σκουντηθώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα σκουντάς, …
|
θα σκουντήξεις/σκουντήσεις, …
|
θα σκουντιέσαι, …
|
θα σκουντηχτείς/σκουντηθείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … σκουντήξει/σκουντήσει έχω, έχεις, … σκουντηγμένο/σκουντημένο, -η, -ο ➤
|
έχω, έχεις, … σκουντηχτεί/σκουντηθεί είμαι, είσαι, … σκουντηγμένος/σκουντημένος, -η, -ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … σκουντήξει/σκουντήσει είχα, είχες, … σκουντηγμένο/σκουντημένο, -η, -ο
|
είχα, είχες, … σκουντηχτεί/σκουντηθεί ήμουν, ήσουν, … σκουντηγμένος/σκουντημένος, -η, -ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … σκουντήξει/σκουντήσει θα έχω, θα έχεις, … σκουντηγμένο/σκουντημένο, -η, -ο
|
θα έχω, θα έχεις, … σκουντηχτεί/σκουντηθεί θα είμαι, θα είσαι, … σκουντηγμένος/σκουντημένος, -η, -ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
σκούντα, σκούνταγε
|
σκούντηξε, σκούντηχ' 2 - σκούντησε, σκούντα
|
—
|
σκουντήξου, σκουντήσου
|
2 pl
|
σκουντάτε
|
σκουντήξτε, σκουντήχτε3 - σκουντήστε
|
σκουντιέστε
|
σκουντηχτείτε, σκουντηθείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
σκουντώντας ➤
|
—
|
Perfect participle➤
|
έχοντας σκουντήξει ➤
|
σκουντηγμένος/σκουντημένος, -η, -ο ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
σκουντήξει, σκουντήσει
|
σκουντηχτεί, σκουντηθεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
2. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. σκούντηχ' τον ("nudge him!") 3. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|