σημαίνω
Appearance
Ancient Greek
[edit]Alternative forms
[edit]- σᾱμαίνω (sāmaínō)
Etymology
[edit]From Proto-Indo-European *dʰyéh₂mn̥yoh₂ (“am designating”). Equal to σῆμᾰ (sêma, “mark”) + -ι̯ω (-i̯ō), but synchronically exhibits -αίνω (-aínō). Compare ὀνομαίνω (onomaínō) from ὄνομᾰ (ónoma).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /sɛː.mǎi̯.nɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /se̝ˈmɛ.no/
- (4th CE Koine) IPA(key): /siˈmɛ.no/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /siˈme.no/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /siˈme.no/
Verb
[edit]σημαίνω • (sēmaínō)
- to show, point out, indicate
- to signal someone to do something, to bid
- to signify, indicate, declare
- (middle voice) to conclude from signs, conjecture
- Oppian, Cynegetica 1.454
- (middle voice) to provide with a sign, mark, or seal
- to mark out for oneself
Inflection
[edit] Present: σημαίνω, σημαίνομαι
Imperfect: ἐσήμαινον, ἐσημαινόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐσήμαινον | ἐσήμαινες | ἐσήμαινε(ν) | ἐσημαίνετον | ἐσημαινέτην | ἐσημαίνομεν | ἐσημαίνετε | ἐσήμαινον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐσημαινόμην | ἐσημαίνου | ἐσημαίνετο | ἐσημαίνεσθον | ἐσημαινέσθην | ἐσημαινόμεθᾰ | ἐσημαίνεσθε | ἐσημαίνοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σημαίνεσκον | σημαίνεσκες | σημαίνεσκε(ν) | σημαινέσκετον | σημαινεσκέτην | σημαινέσκομεν | σημαινέσκετε | σημαίνεσκον | ||||
middle/ passive |
indicative | σημαινεσκόμην | σημαινέσκου | σημαινέσκετο | σημαινέσκεσθον | σημαινεσκέσθην | σημαινεσκόμεθᾰ | σημαινέσκεσθε | σημαινέσκοντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σημᾰνέω | σημᾰνέεις | σημᾰνέει | σημᾰνέετον | σημᾰνέετον | σημᾰνέομεν | σημᾰνέετε | σημᾰνέουσῐ(ν) | ||||
optative | σημᾰνέοιμῐ | σημᾰνέοις | σημᾰνέοι | σημᾰνέοιτον | σημᾰνεοίτην | σημᾰνέοιμεν | σημᾰνέοιτε | σημᾰνέοιεν | |||||
middle | indicative | σημᾰνέομαι | σημᾰνέεαι | σημᾰνέεται | σημᾰνέεσθον | σημᾰνέεσθον | σημᾰνεόμεθᾰ | σημᾰνέεσθε | σημᾰνέονται | ||||
optative | σημᾰνεοίμην | σημᾰνέοιο | σημᾰνέοιτο | σημᾰνέοισθον | σημᾰνεοίσθην | σημᾰνεοίμεθᾰ | σημᾰνέοισθε | σημᾰνεοίᾰτο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | σημᾰνέειν | σημᾰνέεσθαι | |||||||||||
participle | m | σημᾰνέων | σημᾰνεόμενος | ||||||||||
f | σημᾰνέουσᾰ | σημᾰνεομένη | |||||||||||
n | σημᾰνέον | σημᾰνεόμενον | |||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Perfect: σεσήμαγκᾰ, σεσήμᾰσμαι
Derived terms
[edit]- ἀντῐσημαίνω (antisēmaínō)
- ἀποσημαίνω (aposēmaínō)
- δῐᾰσημαίνω (diasēmaínō)
- ἐκσημαίνω (eksēmaínō)
- ἐνσημαίνω (ensēmaínō)
- ἐπῐσημαίνω (episēmaínō)
- κᾰτᾰσημαίνομαι (katasēmaínomai)
- πᾰρᾰσημαίνομαι (parasēmaínomai)
- προσημαίνω (prosēmaínō)
- προσσημαίνω (prossēmaínō)
- σῠσσημαίνω (sussēmaínō)
- ὑποσημαίνω (huposēmaínō)
Related terms
[edit]- σήμανσῐς (sḗmansis)
- σημαντέος (sēmantéos)
- σημαντήρ (sēmantḗr)
- σημαντήρῐον (sēmantḗrion)
- σημαντῐκός (sēmantikós)
- σημαντός (sēmantós)
- σημάντριον (sēmántrion)
- σημαντρίς (sēmantrís)
- σήμαντρον (sḗmantron)
- σημάντωρ (sēmántōr)
- σημᾰσίᾱ (sēmasíā)
Further reading
[edit]- “σημαίνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σημαίνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- σημαίνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- G4591 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Ancient Greek σημαίνω (sēmaínō),[1] from σῆμα n (sêma, “sign, mark”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]σημαίνω • (simaíno) (past σήμανα, passive σημαίνομαι, p‑past σημάνθηκα, ppp σεσημασμένος)
- to mean, signify
- Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι γυρνάμε στο «business as usual».
- Allá aftó den simaínei óti gyrnáme sto «business as usual».
- But this doesn't mean that we're going back to “business as usual”.
- Νερό σημαίνει υγεία: Μάθετε τα «μυστικά» του και πιείτε περισσότερο.
- Neró simaínei ygeía: Máthete ta «mystiká» tou kai pieíte perissótero.
- Water means health: Learn its “secrets” and drink more of it.
- to ring, sound
- (nautical) to signal
- (passive voice) to be marked
Conjugation
[edit]σημαίνω σημαίνομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | σημαίνω | σημάνω | σημαίνομαι | σημανθώ |
2 sg | σημαίνεις | σημάνεις | σημαίνεσαι | σημανθείς |
3 sg | σημαίνει | σημάνει | σημαίνεται | σημανθεί |
1 pl | σημαίνουμε, [‑ομε] | σημάνουμε, [‑ομε] | σημαινόμαστε | σημανθούμε |
2 pl | σημαίνετε | σημάνετε | σημαίνεστε, σημαινόσαστε | σημανθείτε |
3 pl | σημαίνουν(ε) | σημάνουν(ε) | σημαίνονται | σημανθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | σήμαινα | σήμανα | σημαινόμουν(α) | σημάνθηκα |
2 sg | σήμαινες | σήμανες | σημαινόσουν(α) | σημάνθηκες |
3 sg | σήμαινε | σήμανε | σημαινόταν(ε) | σημάνθηκε |
1 pl | σημαίναμε | σημάναμε | σημαινόμασταν, (‑όμαστε) | σημανθήκαμε |
2 pl | σημαίνατε | σημάνατε | σημαινόσασταν, (‑όσαστε) | σημανθήκατε |
3 pl | σήμαιναν, σημαίναν(ε) | σήμαναν, σημάναν(ε) | σημαίνονταν, (σημαινόντουσαν) | σημάνθηκαν, σημανθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα σημαίνω ➤ | θα σημάνω ➤ | θα σημαίνομαι ➤ | θα σημανθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα σημαίνεις, … | θα σημάνεις, … | θα σημαίνεσαι, … | θα σημανθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … σημάνει | έχω, έχεις, … σημανθεί είμαι, είσαι, … σεσημασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … σημάνει | είχα, είχες, … σημανθεί ήμουν, ήσουν, … σεσημασμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … σημάνει | θα έχω, θα έχεις, … σημανθεί θα είμαι, θα είσαι, … σεσημασμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | σήμαινε | σήμανε | — | σημάνσου |
2 pl | σημαίνετε | σημάνετε | σημαίνεστε | σημανθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | σημαίνοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας σημάνει ➤ | {σεσημασμένος, ‑η, ‑o} ➤ | ||
Nonfinite form➤ | σημάνει | σημανθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- formal participles:
- σημαίνων (simaínon), σημαίνουσα (simaínousa) & neuter σημαίνον (simaínon) also substantivised
- σημαινόμενο (simainómeno) substantivised neuter
- σεσημασμένος (sesimasménos)
- επισημαίνω (episimaíno)
- σημασία f (simasía, “meaning”)
- and see: σήμα n (síma, “sign, mark”)
References
[edit]- ^ σημαίνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Categories:
- Ancient Greek terms inherited from Proto-Indo-European
- Ancient Greek terms derived from Proto-Indo-European
- Ancient Greek terms suffixed with -ι̯ω
- Ancient Greek 3-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek verbs
- Ancient Greek paroxytone terms
- Ancient Greek terms suffixed with -αίνω
- Greek terms inherited from Ancient Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek verbs
- Greek terms with usage examples
- el:Nautical
- Greek verbs conjugating like 'θερμαίνω'