ὀνομαίνω
Appearance
Ancient Greek
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]PIE word |
---|
*h₁nómn̥ |
From Proto-Indo-European *h₃nómn̥yoh₂ (“am naming”). Equal to ὄνομα (ónoma) + -ι̯ω (-i̯ō), but synchronically exhibits -αίνω (-aínō). Cognate with Proto-Germanic *namnijaną,
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /o.no.mǎi̯.nɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /o.noˈmɛ.no/
- (4th CE Koine) IPA(key): /o.noˈmɛ.no/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /o.noˈme.no/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /o.noˈme.no/
Verb
[edit]ὀνομαίνω • (onomaínō)
Conjugation
[edit] Present: ὀνομαίνω, ὀνομαίνομαι
Imperfect: ὠνόμαινον, ὠνομαινόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὠνόμαινον | ὠνόμαινες | ὠνόμαινε(ν) | ὠνομαίνετον | ὠνομαινέτην | ὠνομαίνομεν | ὠνομαίνετε | ὠνόμαινον | ||||
middle/ passive |
indicative | ὠνομαινόμην | ὠνομαίνου | ὠνομαίνετο | ὠνομαίνεσθον | ὠνομαινέσθην | ὠνομαινόμεθᾰ | ὠνομαίνεσθε | ὠνομαίνοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Future: ὀνομανέω, ὀνομανέομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀνομανέω | ὀνομανέεις | ὀνομανέει | ὀνομανέετον | ὀνομανέετον | ὀνομανέομεν | ὀνομανέετε | ὀνομανέουσῐ(ν) | ||||
optative | ὀνομανέοιμῐ | ὀνομανέοις | ὀνομανέοι | ὀνομανέοιτον | ὀνομανεοίτην | ὀνομανέοιμεν | ὀνομανέοιτε | ὀνομανέοιεν | |||||
middle | indicative | ὀνομανέομαι | ὀνομανέῃ, ὀνομανέει |
ὀνομανέεται | ὀνομανέεσθον | ὀνομανέεσθον | ὀνομανεόμεθᾰ | ὀνομανέεσθε | ὀνομανέονται | ||||
optative | ὀνομανεοίμην | ὀνομανέοιο | ὀνομανέοιτο | ὀνομανέοισθον | ὀνομανεοίσθην | ὀνομανεοίμεθᾰ | ὀνομανέοισθε | ὀνομανέοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ὀνομανέειν | ὀνομανέεσθαι | |||||||||||
participle | m | ὀνομανέων | ὀνομανεόμενος | ||||||||||
f | ὀνομανέουσᾰ | ὀνομανεομένη | |||||||||||
n | ὀνομανέον | ὀνομανεόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀνομανῶ | ὀνομανεῖς | ὀνομανεῖ | ὀνομανεῖτον | ὀνομανεῖτον | ὀνομανοῦμεν | ὀνομανεῖτε | ὀνομανοῦσῐ(ν) | ||||
optative | ὀνομανοίην, ὀνομανοῖμῐ |
ὀνομανοίης, ὀνομανοῖς |
ὀνομανοίη, ὀνομανοῖ |
ὀνομανοῖτον, ὀνομανοίητον |
ὀνομανοίτην, ὀνομανοιήτην |
ὀνομανοῖμεν, ὀνομανοίημεν |
ὀνομανοῖτε, ὀνομανοίητε |
ὀνομανοῖεν, ὀνομανοίησᾰν | |||||
middle | indicative | ὀνομανοῦμαι | ὀνομανῇ | ὀνομανεῖται | ὀνομανεῖσθον | ὀνομανεῖσθον | ὀνομανούμεθᾰ | ὀνομανεῖσθε | ὀνομανοῦνται | ||||
optative | ὀνομανοίμην | ὀνομανοῖο | ὀνομανοῖτο | ὀνομανοῖσθον | ὀνομανοίσθην | ὀνομανοίμεθᾰ | ὀνομανοῖσθε | ὀνομανοῖντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ὀνομανεῖν | ὀνομανεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | ὀνομανῶν | ὀνομανούμενος | ||||||||||
f | ὀνομανοῦσᾰ | ὀνομανουμένη | |||||||||||
n | ὀνομανοῦν | ὀνομανούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Aorist: ὠνόμηνᾰ, ὠνομηνᾰ́μην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀνόμηνᾰ | ὀνόμηνᾰς | ὀνόμηνε(ν) | ὀνομήνᾰτον | ὀνομηνᾰ́την | ὀνομήνᾰμεν | ὀνομήνᾰτε | ὀνόμηνᾰν | ||||
middle | indicative | ὀνομηνᾰ́μην | ὀνομήνᾰο | ὀνομήνᾰτο | ὀνομήνᾰσθον | ὀνομηνᾰ́σθην | ὀνομηνᾰ́με(σ)θᾰ | ὀνομήνᾰσθε | ὀνομήνᾰντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Synonyms
[edit]- ὀνομάζω (onomázō)
Further reading
[edit]- “ὀνομαίνω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- ὀνομαίνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ὀνομαίνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “ὀνομαίνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Categories:
- Ancient Greek terms derived from the Proto-Indo-European word *h₁nómn̥
- Ancient Greek terms inherited from Proto-Indo-European
- Ancient Greek terms derived from Proto-Indo-European
- Ancient Greek terms suffixed with -ι̯ω
- Ancient Greek 4-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek verbs
- Ancient Greek paroxytone terms
- Ancient Greek terms suffixed with -αίνω