πρωτότυπο

Greek

Etymology 1

From Koine Greek πρωτότῠπον (prōtótŭpon).

Noun

πρωτότυπο • (protótypo) n (plural πρωτότυπα)

1. prototype

Declension

Declension of πρωτότυπο

	singular	plural
nominative	πρωτότυπο (protótypo)	πρωτότυπα (protótypa)
genitive	πρωτοτύπου (prototýpou) πρωτότυπου (protótypou)	πρωτοτύπων (prototýpon)
accusative	πρωτότυπο (protótypo)	πρωτότυπα (protótypa)
vocative	πρωτότυπο (protótypo)	πρωτότυπα (protótypa)

See also

• πρότυπο n (prótypo, “template, pattern”)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

πρωτότυπο • (protótypo)

1. accusative masculine singular of πρωτότυπος (protótypos)
2. nominative/accusative/vocative neuter singular of πρωτότυπος (protótypos)