πρωτοτύπου

See also: πρωτότυπου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /prɔː.to.tý.puː/ → /pro.toˈty.pu/ → /pro.toˈti.pu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /prɔː.to.tý.puː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.toˈty.pu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.toˈty.pu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.toˈty.pu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.toˈti.pu/

Adjective

πρωτοτῠ́που • (prōtotúpou)

1. masculine/feminine/neuter genitive singular of πρωτότῠπος (prōtótupos)

Greek

Noun

πρωτοτύπου • (prototýpou) n

1. Genitive singular form of πρωτότυπο (protótypo).