παυσίπονο

Greek

Etymology

From παύση (páfsi, “pause”) +‎ πόνος (pónos, “pain”).

Noun

παυσίπονο • (pafsípono) n (plural παυσίπονα)

1. (pharmacology) painkiller, analgesic

Declension

	singular	plural
nominative	παυσίπονο (pafsípono)	παυσίπονα (pafsípona)
genitive	παυσίπονου (pafsíponou)	παυσίπονων (pafsíponon)
accusative	παυσίπονο (pafsípono)	παυσίπονα (pafsípona)
vocative	παυσίπονο (pafsípono)	παυσίπονα (pafsípona)

Synonyms

• αναλγητικό n (analgitikó)

See also

• αναλγητικός (analgitikós, “analgesic, pain reducing”)