παραβατικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek παραβατικός (parabatikós).[1] By surface analysis, παραβάτ(ης) (paravát(is)) + -ικός (-ikós).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]παραβατικός • (paravatikós) m (feminine παραβατική, neuter παραβατικό)
- delinquent (failing in or neglectful of a duty or obligation; guilty of a misdeed or offense)
- infringing, offending, transgressing, unlawful (behaviour, conduct)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | παραβατικός (paravatikós) | παραβατική (paravatikí) | παραβατικό (paravatikó) | παραβατικοί (paravatikoí) | παραβατικές (paravatikés) | παραβατικά (paravatiká) | |
| genitive | παραβατικού (paravatikoú) | παραβατικής (paravatikís) | παραβατικού (paravatikoú) | παραβατικών (paravatikón) | παραβατικών (paravatikón) | παραβατικών (paravatikón) | |
| accusative | παραβατικό (paravatikó) | παραβατική (paravatikí) | παραβατικό (paravatikó) | παραβατικούς (paravatikoús) | παραβατικές (paravatikés) | παραβατικά (paravatiká) | |
| vocative | παραβατικέ (paravatiké) | παραβατική (paravatikí) | παραβατικό (paravatikó) | παραβατικοί (paravatikoí) | παραβατικές (paravatikés) | παραβατικά (paravatiká) | |
Derived terms
[edit]- παραβατικότητα f (paravatikótita)
Related terms
[edit]- παράβαση f (parávasi)
- παραβάτης m (paravátis), παραβάτιδα f (paravátida)
References
[edit]- ^ παραβατικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language