Jump to content

παραβάτης

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek παραβάτης (parabátēs).[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pa.ɾaˈva.tis/
  • Hyphenation: πα‧ρα‧βά‧της

Noun

[edit]

παραβάτης • (paravátis) m (plural παραβάτες, feminine παραβάτιδα)

  1. offender, transgressor, violator
  2. (Christianity) apostate (as a pejorative nickname for the Roman emperor Julian)
    Ιουλιανός ο Παραβάτης ― Ioulianós o Paravátis ― Julian the Apostate

Declension

[edit]
Declension of παραβάτης
singular plural
nominative παραβάτης (paravátis) παραβάτες (paravátes)
genitive παραβάτη (paraváti) παραβατών (paravatón)
accusative παραβάτη (paraváti) παραβάτες (paravátes)
vocative παραβάτη (paraváti) παραβάτες (paravátes)
[edit]

References

[edit]
  1. ^ παραβάτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=παραβάτης&oldid=79231787"