ορφανός

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: ὀρφανός

Greek

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek ὀρφανός (orphanós, without parents, fatherless), from Proto-Indo-European *h₃órbʰos.

Adjective

[edit]

ορφανός (orfanósm (feminine ορφανή, neuter ορφανό)

  1. orphaned
  2. (nominalised) orphan

Declension

[edit]
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ορφανός (orfanós) ορφανή (orfaní) ορφανό (orfanó) ορφανοί (orfanoí) ορφανές (orfanés) ορφανά (orfaná)
genitive ορφανού (orfanoú) ορφανής (orfanís) ορφανού (orfanoú) ορφανών (orfanón) ορφανών (orfanón) ορφανών (orfanón)
accusative ορφανό (orfanó) ορφανή (orfaní) ορφανό (orfanó) ορφανούς (orfanoús) ορφανές (orfanés) ορφανά (orfaná)
vocative ορφανέ (orfané) ορφανή (orfaní) ορφανό (orfanó) ορφανοί (orfanoí) ορφανές (orfanés) ορφανά (orfaná)
[edit]