ορφανό

Greek

Noun

ορφανό • (orfanó) n (plural ορφανά)

1. orphan

   Synonym: πεντάρφανος (pentárfanos)

Declension

	singular	plural
nominative	ορφανό (orfanó)	ορφανά (orfaná)
genitive	ορφανού (orfanoú)	ορφανών (orfanón)
accusative	ορφανό (orfanó)	ορφανά (orfaná)
vocative	ορφανό (orfanó)	ορφανά (orfaná)

Related terms

• ορφάνεμα n (orfánema, “orphanhood”)
• ορφανεύω (orfanévo, “to orphan”)
• ορφάνια f (orfánia, “orphanhood”)
• ορφανός (orfanós, “orphan”, adjective)
• ορφανοτροφείο n (orfanotrofeío, “orphanage”)
• and see: απορφανίζω (aporfanízo, “to orphan”)

 

Adjective

ορφανό • (orfanó)

1. Accusative masculine singular form of ορφανός (orfanós).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of ορφανός (orfanós).