ορισμένος

See also: ὡρισμένος and οργισμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of ορίζομαι (orízomai), passive voice of ορίζω (“define”).

Pronunciation

• IPA^(key): /o.ɾiˈzme.nos/
• Hyphenation: ο‧ρι‧σμέ‧νος

Participle

ορισμένος • (orisménos) m (feminine ορισμένη, neuter ορισμένο)

1. defined

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ορισμένος (orisménos)	ορισμένη (orisméni)	ορισμένο (orisméno)		ορισμένοι (orisménoi)	ορισμένες (orisménes)	ορισμένα (orisména)
genitive	ορισμένου (orisménou)	ορισμένης (orisménis)	ορισμένου (orisménou)		ορισμένων (orisménon)	ορισμένων (orisménon)	ορισμένων (orisménon)
accusative	ορισμένο (orisméno)	ορισμένη (orisméni)	ορισμένο (orisméno)		ορισμένους (orisménous)	ορισμένες (orisménes)	ορισμένα (orisména)
vocative	ορισμένε (orisméne)	ορισμένη (orisméni)	ορισμένο (orisméno)		ορισμένοι (orisménoi)	ορισμένες (orisménes)	ορισμένα (orisména)

Synonyms

• καθορισμένος (kathorisménos, “defined exactly”, participle)

Related terms

• καθορισμένος (kathorisménos, “defined exactly”, participle)
• προκαθορισμένος (prokathorisménos, “predefined”, participle)
• ορίζοντας m (orízontas, “horizon”)
• ορίζουσα f (orízousa, noun)
• ορίζων m (orízon, active participle), ορίζουσα f (orízousa), ορίζον n (orízon)

• and see: ορίζω (orízo, “define”) & όρος m (óros), ὅρος (hóros)

See also

• Older spelling: ὡρισμένος (hōrisménos)