μεσίτης

Ancient Greek

Etymology

μέσος (mésos) +‎ -ῑ́της (-ī́tēs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.sǐː.tɛːs/ → /meˈsi.tis/ → /meˈsi.tis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.sǐː.tɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈsi.te̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈsi.tis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈsi.tis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈsi.tis/

Noun

μεσῑ́της • (mesī́tēs) m (genitive μεσῑ́του); first declension

1. mediator, umpire, arbitrator

Declension

First declension of ὁ μεσῑ́της; τοῦ μεσῑ́του (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ μεσῑ́της ho mesī́tēs	τὼ μεσῑ́τᾱ tṑ mesī́tā	οἱ μεσῖται hoi mesîtai
Genitive	τοῦ μεσῑ́του toû mesī́tou	τοῖν μεσῑ́ταιν toîn mesī́tain	τῶν μεσῑτῶν tôn mesītôn
Dative	τῷ μεσῑ́τῃ tôi mesī́tēi	τοῖν μεσῑ́ταιν toîn mesī́tain	τοῖς μεσῑ́ταις toîs mesī́tais
Accusative	τὸν μεσῑ́την tòn mesī́tēn	τὼ μεσῑ́τᾱ tṑ mesī́tā	τοὺς μεσῑ́τᾱς toùs mesī́tās
Vocative	μεσῖτᾰ mesîta	μεσῑ́τᾱ mesī́tā	μεσῖται mesîtai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Greek: μεσίτης (mesítis)

Further reading

• μεσίτης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “μεσίτης”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “μεσίτης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G3316 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek μεσίτης (mesítēs, “mediator”).

Pronunciation

• IPA^(key): /meˈsitis/

Noun

μεσίτης • (mesítis) m (plural μεσίτες, feminine μεσίτρια)

1. broker, mediator

Declension

Declension of μεσίτης

	singular	plural
nominative	μεσίτης (mesítis)	μεσίτες (mesítes)
genitive	μεσίτη (mesíti)	μεσιτών (mesitón)
accusative	μεσίτη (mesíti)	μεσίτες (mesítes)
vocative	μεσίτη (mesíti)	μεσίτες (mesítes)

Derived terms

• κτηματομεσίτης m (ktimatomesítis), κτηματομεσίτρια f (ktimatomesítria)

 

Related terms

• μεσιτεία f (mesiteía, “mediation”)
• μεσιτικός (mesitikós, “mediative”)
• μεσιτεύω (mesitévo, “mediate”)

Further reading

• μεσίτης on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el