ληστής

See also: λῃστής

Greek

Etymology

From Ancient Greek λῃστής (lēistḗs) / ληϊστής (lēïstḗs), from λεία (leía, “booty, plunder”).

Pronunciation

• IPA^(key): /liˈstis/
• Hyphenation: λη‧στής

Noun

ληστής • (listís) m (plural ληστές)

1. robber, thief, bandit, burglar (one who steals another person's property by force)

   Αδίστακτοι ληστές εδειραν και λήστεψαν 90-χρονη.

   Adístaktoi listés edeiran kai lístepsan 90-chroni.

   Ruthless thieves beat and robbed a 90-year-old.

   Η αστυνομία καταζητεί τον ένοπλο ληστή.

   I astynomía kataziteí ton énoplo listí.

   Ongoing police search for the armed robber.

   Τίτλος θεατρικού έργου: «Οι Ληστές» του γερμανού ποιητή Φρίντριχ Σίλλερ

   Títlos theatrikoú érgou: «Oi Listés» tou germanoú poiití Fríntrich Síller

   Theatrical play title: The Robbers by the German poet Friedrich Schiller

2. (figuratively) profiteering

   Synonym: αισχροκερδής (aischrokerdís)

3. (historical) highwayman, bandit

   Tα βουνά ήταν κρησφύγετα των ληστών.

   Ta vouná ítan krisfýgeta ton listón.

   The mountains were hiding places of the robbers.

Declension

Declension of ληστής

	singular	plural
nominative	ληστής (listís)	ληστές (listés)
genitive	ληστή (listí)	ληστών (listón)
accusative	ληστή (listí)	ληστές (listés)
vocative	ληστή (listí)	ληστές (listés)

Rare form

Declension of ληστής

	singular	plural
nominative	ληστής (listís)	ληστές (listés)
genitive	ληστού (listoú)	ληστών (listón)
accusative	ληστή (listí)	ληστές (listés)
vocative	ληστής (listís)	ληστές (listés)

Synonyms

• κλέφτης m (kléftis, “thief”)
• διαρρήκτης m (diarríktis, “burglar”)
• λωποδύτης m (lopodýtis, “petty thief”)
• αισχροκερδής m (aischrokerdís, “profiteer”)

Related terms

• αλήστευτος (alísteftos, “unrobbed”)
• αρχιληστής m (archilistís, “chief bandit”)
• καταλήστευση f (katalístefsi, “extreme robbery, exploitation”)
• καταληστεύω (katalistévo, “rob excessively, exploit extremely”)
• λησταποδοχή f (listapodochí, “receiving stolen goods”)
• λησταποδόχος m (listapodóchos, “receiver of stolen goods”)
• λησταρχείο n (listarcheío, “bandits' den”)
• λήσταρχος m (lístarchos, “bandit chief”) feminine: λησταρχίνα (listarchína)
• ληστεία f (listeía, “robbery”)
• ληστεύω (listévo, “rob”)
• ληστοκρατία f (listokratía, “the rule of robbers”)
• ληστοκρατούμαι (listokratoúmai, “ruled by robbers”)
• ληστοπραξία f (listopraxía, “committing robbery”) (law)
• ληστοσυμμορία f (listosymmoría, “gang of robbers”)
• ληστοτρόφος m (listotrófos, “who helps or nurtures robbers”)
• ληστοφυγόδικος m (listofygódikos, “a fugitive robber”)
• ληστρικός (listrikós, “predatory, by way of robbery”)

See also

• απατεώνας m (apateónas, “crook, swindler”)
• κακοποιός (kakopoiós, “criminal”, noun and adjective)
• πειρατής m (peiratís, “pirate”)
• συμμορία f (symmoría, “gang”)