απατεώνας

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀπατεών (apateṓn).

Pronunciation

• IPA^(key): [a.pa.tɛ.ˈɔ.nas]
• Hyphenation: α‧πα‧τε‧ώ‧νας

Noun

απατεώνας • (apateónas) m (plural απατεώνες, feminine απατεώνισσα)

1. crook, swindler, fraudster

Declension

Declension of απατεώνας

	singular	plural
nominative	απατεώνας (apateónas)	απατεώνες (apateónes)
genitive	απατεώνα (apateóna)	απατεώνων (apateónon)
accusative	απατεώνα (apateóna)	απατεώνες (apateónes)
vocative	απατεώνα (apateóna)	απατεώνες (apateónes)

Related terms

see: απάτη f (apáti, “deception, swindle”)